Andrzej Lis – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | 16 grudnia 1959 | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost | 185 cm | |||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
|
Andrzej Lis (ur. 16 grudnia 1959 we Wrocławiu) – polski szpadzista, srebrny medalista olimpijski.
Walczył lewą ręką. Jego pierwszym trenerem, później także w kadrze Polski, był Adam Medyński. Bronił barw AZS Politechnika Wrocławska. W 1979 roku był wicemistrzem świata juniorów. Dwukrotny uczestnik mistrzostw świata seniorów (1978 i 1979)[1]. W 1982 zdobył tytuł indywidualnego mistrza Polski, wielokrotnie triumfował także w drużynie.
Na igrzyskach olimpijskich w Moskwie w 1980 reprezentacja Polski w składzie: Andrzej Lis, Piotr Jabłkowski, Mariusz Strzałka, Ludomir Chronowski i Leszek Swornowski zdobyła srebrny medal. W turnieju indywidualnym zajął 13. miejsce.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Encyklopedia Wrocławia. Jan Harasimowicz (red.). Wyd. III. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 2006, s. 483.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Sylwetka w portalu olimpijskim PKOl
- Olympedia - Andrzej Lis. Olympedia.org. [dostęp 2023-02-15]. (ang.).