Antena T2FD – Wikipedia, wolna encyklopedia

Antena T2FD (ang. tilted terminated folded dipol) – dipol pętlowy z rezystorem obciążającym, nachylony do ziemi pod kątem około 30°.

Jest to antena szerokopasmowa, stosunek częstotliwości skrajnych wynosi 1:5. Przy optymalnym kącie nachylenia 30° (dopuszczalny 20 do 40°) antena ma charakterystykę dookolną, choć nie kołową. Pod względem zysku kierunkowego odpowiada dipolowi półfalowemu. Zasilana jest przewodem symetrycznym o impedancji 300-600 Ω. Moc bezindukcyjnego rezystora obciążającego powinna być nie mniejsza niż 35% mocy doprowadzonej do anteny, a jego rezystancja równa wartości impedancji linii zasilającej.

Stosowana jest przez służby zawodowe i radioamatorów na falach krótkich.

• Z. Bieńkowski, E. Lipski: Amatorskie anteny KF i UKF. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1978, s. 282–286.

Zobacz multimedia związane z tematem: Antena T2FD

• T2FD – Tilted Terminated Folded Dipole. [dostęp 2012-09-05]. (pol.).