Anton Seidl – Wikipedia, wolna encyklopedia
Anton Seidl, 1895 | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przyczyna śmierci | |
Gatunki | |
Zawód | |
Powiązania |
Anton Seidl (ur. 7 maja 1850 w Peszcie, zm. 28 marca 1898 w Nowym Jorku[1][2]) – austriacko[2]-węgierski[1] dyrygent.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W latach 1870–1872 studiował w konserwatorium w Lipsku, następnie był asystentem Hansa Richtera w filharmonii w Budapeszcie oraz na I festiwalu w Bayreuth (1876)[2]. W latach 1879–1882 był dyrygentem opery w Lipsku[1]. Był propagatorem twórczości Richarda Wagnera[2]. W 1881 roku poprowadził berlińskie prawykonanie tetralogii Pierścień Nibelunga[2]. W latach 1882–1883 odbył tournée po Europie z teatrem operowym Angelo Neumanna, wykonując dzieła Wagnera[1][2]. Od 1883 do 1885 roku był generalnym dyrektorem muzycznym miasta Bremy[2].
W 1885 roku wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie przyznano mu obywatelstwo[2]. W latach 1885–1891 był dyrektorem muzycznym nowojorskiej Metropolitan Opera[2], gdzie poprowadził amerykańskie premiery Lohengrina (1885), Śpiewaków norymberskich (1886), Tristana i Izoldy (1886), Zygfryda (1887) oraz całej tetralogii Pierścień Nibelunga (1889)[1]. Od 1891 do 1898 roku był dyrektorem muzycznym Filharmonii Nowojorskiej[1], z którą dokonał prawykonania IX symfonii e-moll Antonína Dvořáka (1893)[1][2]. Zmarł na skutek zatrucia pokarmowego[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3277. ISBN 0-02-865530-3.
- ↑ a b c d e f g h i j Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 9. Część biograficzna s–sł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2007, s. 214. ISBN 978-83-224-0865-0.