Antoni (Pantelić) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Antoni
Biskup morawicki
Ilustracja
Kraj działania

Serbia

Data i miejsce urodzenia

23 czerwca 1970
Valjevo

Data i miejsce śmierci

11 marca 2024
Moskwa

Biskup morawicki
Okres sprawowania

2006–2024

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Serbski Kościół Prawosławny

Inkardynacja

Archieparchia belgradzko-karłowicka

Śluby zakonne

23 września 1988

Diakonat

1989

Prezbiterat

5 stycznia 1991

Nominacja biskupia

2006

Chirotonia biskupia

23 lipca 2006

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

23 lipca 2006

Miejscowość

Belgrad

Miejsce

Cerkiew katedralna świętego Michała Archanioła

Konsekrator

Paweł

Współkonsekratorzy

Amfilochiusz (Radović), Mikołaj (Mrđa), Eugeniusz (Rieszetnikow), Laurenty (Trifunović), Bazyli (Kačavenda), Nikanor (Bogunović), Ireneusz (Bulović), Lucjan (Vladulov), Pachomiusz (Gačić), Jan (Mladenović), Filaret (Mićević), Focjusz (Sladojević), Joachim (Jowczewski), Joannicjusz (Mićović), Gerazym (Popović), Ireneusz (Dobrijević), Atanazy (Rakita), Porfiry (Perić)

Antoni, imię świeckie Dragan Pantelić (ur. 23 czerwca 1970 w Valjevie, zm. 11 marca 2024 w Moskwie[1]) – biskup Serbskiego Kościoła Prawosławnego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ukończył seminarium duchowne Trzech Świętych Hierarchów przy monasterze Krka w 1991. W czasie nauki, 23 września 1988, złożył wieczyste śluby zakonne przez biskupem žičkim Stefanem. W 1989 został hierodiakonem, zaś 5 stycznia 1991 – hieromnichem. Następnie wyjechał do Moskwy na wyższe studia teologiczne w Moskiewskiej Akademii Duchownej, którą ukończył w 1996 jako najlepszy student w swoim roczniku. Pracę dyplomową obronił w katedrze historii lokalnych Kościołów prawosławnych, otrzymując tytuł naukowy kandydata nauk teologicznych. Po powrocie z Rosji został przełożonym monasteru Studenica oraz wykładowcą w seminarium duchownym w Srbinju. Równocześnie pełnił obowiązki proboszcza soboru w Sarajewie.

W styczniu 2002, zgodnie z rekomendacją patriarchy serbskiego Pawła, został kierownikiem oficjalnego przedstawiciela Serbskiego Kościoła Prawosławnego przy Patriarchacie Moskiewskim. 17 marca 2002 otrzymał godność archimandryty. Służył odtąd w cerkwi przedstawicielstwa w Moskwie[2], to jest w cerkwi Świętych Piotra i Pawła przy Bramie Jauskiej[3].

W 2006, ponownie z rekomendacji patriarchy, został nominowany na biskupa morawickiego, wikariusza eparchii belgradzkiej. Jego chirotonia miała miejsce w soborze św. Michała Archanioła w Belgradzie 23 lipca 2006, z udziałem patriarchy serbskiego Pawła, metropolitów Dabaru i Bośni Mikołaja oraz Czarnogóry i Przymorza Amfilochiusza, arcybiskupa wieriejskiego Eugeniusza z Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego oraz 16 biskupów z Cerkwi serbskiej i rosyjskiej.

Zmarł w Moskwie 11 marca 2024 r.[4] i został pochowany przy cerkwi Świętych Piotra i Pawła, w której służył przez poprzednie lata[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]