Antoni Józef Gliński – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Dziedzina sztuki | |
Epoka | |
Ważne dzieła | |
Bajarz polski |
Antoni Józef Gliński (ur. 1817 w Szczorsach, zm. 30 czerwca 1866 w Wilnie) – polski bajkopisarz.
Urodził się w Szczorsach pod Nowogródkiem. Pochodził z chłopskiej rodziny i był samoukiem. Od 1844 mieszkał w Wilnie. Jego najważniejszym dziełem był czterotomowy zbiór baśni, podań i gawęd ludowych pt. Bajarz polski[1], opublikowany po raz pierwszy w 1853. Zbiór był wielokrotnie wznawiany, ciesząc się dużą popularnoścą. Baśnie oparte były na podaniach z zaścianków szlacheckich i wsi białoruskich, niektóre zaś były przetworzonymi utworami literackimi, m.in. Wasilija Żukowskiego i Aleksandra Puszkina.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Liczne, zdigitalizowane wersje Bajarza polskiego można zobaczyć w serwisie Polona.pl
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Gliński Antoni Józef. Eduteka.pl. [dostęp 2014-06-04].
- Artur Hutnikiewicz: Młoda Polska. Wyd. IX – 5 dodruk. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, s. 371, seria: Wielka Historia Literatury Polskiej. ISBN 978-83-01-13850-9.