Audley Harrison – Wikipedia, wolna encyklopedia

Audley Harrison

Pseudonim	A-Force Fraudley
Data i miejsce urodzenia	26 października 1971 Londyn
Obywatelstwo	Anglia
Wzrost	197 cm
Masa ciała	116 kg
Styl walki	leworęczny
Kategoria wagowa	ciężka
Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk	38
Zwycięstwa	31
Przez nokauty	23
Porażki	7
Remisy	0
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie złoto Sydney 2000 boks (waga superciężka) Igrzyska Wspólnoty Narodów złoto Kuala Lumpur 1998 boks (waga superciężka)
↑ Bilans walk aktualny na 27 kwietnia 2013.
Strona internetowa

Audley Hugh Harrison (ur. 26 października 1971 w Londynie) – brytyjski bokser. Podczas igrzysk olimpijskich w Sydney (2000) został pierwszym w historii brytyjskim pięściarzem, który zdobył złoty medal w wadze superciężkiej. Od 2001 roku walczy zawodowo. Były mistrz Europy EBU (2010) w wadze ciężkiej.

Wzrost Brytyjczyka wynosi 1,97 m, zasięg 2,18 m, natomiast jego przeciętna masa ciała waha się w okolicach 116 kg.

Karierę rozpoczął w Repton Amateur Boxing Club w Bethnal Green (Londyn). W roku 1997 został mistrzem Wielkiej Brytanii w wadze superciężkiej, kiedy to pokonał w finale Nicka Kendalla^[1]. W następnym roku obronił tytuł, wygrywając z Deanem Redmondem, a także zdobył złoty medal podczas Igrzysk Wspólnoty Narodów w Kuala Lumpur. W finale tych zawodów zwyciężył Michaela Macquae'a z Mauritiusu. W 2000 roku – podczas igrzysk olimpijskich w Sydney – Harrison zdobył złoty medal po zwycięstwie na punkty nad Kazachem Muchtarchanem Dyldäbekowem^[2].

Na zawodowstwo przeszedł w 2001 roku po podpisaniu kontraktu z BBC Sport. W październiku 2009 roku wygrał brytyjski turniej Prizefighter. W kwietniu 2010 roku został czempionem Europy organizacji EBU w wadze ciężkiej po znokautowaniu (12 runda) swojego rodaka Michaela Sprotta^[3]. Zaledwie dwa miesiące później Harrison zrezygnował z tytułu, ogłaszając zamiar zdobycia mistrzostwa świata. Niedługo po tym zawodnik zaczął negocjacje z Hayemaker Promotions. Rozmowy zakończyły się podpisaniem kontraktu na walkę o tytuł mistrza świata WBA przeciwko dzierżącemu pas Davidowi Haye'owi^[4]. Odbyła się ona 13 listopada 2010 roku w MEN Arena w Manchesterze. Harrison przegrał przez techniczny nokaut w trzeciej rundzie.

27 kwietnia 2013 w Sheffield, przegrał przez techniczny nokaut w pierwszej rundzie z Amerykaninem Deontayem Wilderem (27-0, 27 KO). W marcu 2015 oficjalnie ogłosił zakończenie kariery^[5].

• Strona oficjalna (ang.)
• Lista walk zawodowych