Awtandil Ghoghoberidze – Wikipedia, wolna encyklopedia

Awtandil Ghoghoberidze

ავთანდილ ღოღობერიძე
Автандил Гогоберидзе

Data i miejsce urodzenia	3 sierpnia 1922 Suchumi
Data i miejsce śmierci	20 listopada 1980 Tbilisi
Wzrost	171 cm
Pozycja	napastnik
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1939 Piszczewik Suchumi ? (?) 1940–1941 Dinamo Suchumi ? (?) 1945–1961 Dinamo Tbilisi 341 (127)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1952–1954  ZSRR 3 (1) 1952–1959  ZSRR olimpijska 2 (0) W sumie: 5 (1)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1961–1962 Dinamo Tbilisi 1963–1965 Dinamo Tbilisi (dyrektor) 1966–1967 Lokomotiwi Tbilisi
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Awtandil Ghoghoberidze, gruz. ავთანდილ ღოღობერიძე, ros. Автандил Николаевич Гогоберидзе, "Awtandil Nikołajewicz Gogoberidze (ur. 3 sierpnia 1922 w Suchumi, zm. 20 listopada 1980 w Tbilisi) – gruziński piłkarz, grający na pozycji napastnika, reprezentant ZSRR, trener piłkarski.

W 1939 rozpoczął karierę piłkarską w miejscowym Piszczewiku Suchumi, skąd w następnym roku przeszedł do Dinama Suchumi. Po zakończeniu II wojny światowej został piłkarzem Dinama Tbilisi, w którym występował do zakończenia kariery w 1961 roku. Miał wtedy 40 lat. Przez swoją długą piłkarską karierę zawsze był przykładem dla młodzieży, nie tracąc swoje umiejętności strzeleckie.

15 lipca 1952 debiutował w składzie reprezentacji ZSRR w wygranym 2:1 meczu z Bułgarią na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Helsinkach. Łącznie w pierwszej reprezentacji rozegrał 3 mecze, w których strzelił 1 gola. Również bronił barw olimpijskiej reprezentacji ZSRR.

Po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął pracę trenerską. Najpierw pracował na stanowisku głównego trenera, a potem dyrektora w Dinamo Tbilisi. Potem prowadził Lokomotiwi Tbilisi. Od 1967 po wypadku samochodowym stracił głos i był przykuty do łóżka. 20 listopada 1980 zmarł w Tbilisi^[1].

W 1998 roku z inicjatywy gazety sportowej Sarbieli przeprowadzony został plebiscyt, którego celem było wyłonienie: najlepszego piłkarza, trenera oraz jedenastki gruzińskiego futbolu w XX wieku. Zwycięzcami plebiscytu zostali: Micheil Meschi (piłkarz) i Nodar Achalkaci (trener). W składzie „Drużyny Marzeń” znaleźli się: Sergo Kotrikadze (bramkarz), Rewaz Dzodzuaszwili, Aleksandre Cziwadze, Murtaz Churcilawa, Giwi Czocheli (obrońcy), Witali Daraselia, Awtandil Ghoghoberidze, Dawit Kipiani (pomocnicy), Slawa Metreweli, Micheil Meschi i Boris Paiczadze (napastnicy).

• wicemistrz ZSRR: 1951, 1953
• brązowy medalista Mistrzostw ZSRR: 1946, 1947, 1950, 1959

• mistrz ZSRR: 1964

• król strzelców mistrzostw ZSRR: 1951 (16 goli), 1953
• 6-krotnie wybrany do listy 33 najlepszych piłkarzy ZSRR: Nr 1 (1951), Nr 2 (1950, 1952, 1953, 1959), Nr 3 (1956)
• rekordzista klubu Dinama Tbilisi w ilości strzelonych bramek: 127 goli

• tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu ZSRR: 1951
• Order Czerwonego Sztandaru Pracy: 1957

• Awtandil Ghoghoberidze w bazie RusTeam (ros.)
• Profil na PlayerHistory (ang.)
• Sylwetka zawodnika na rusteam.permian.ru (ros.)
• Awtandil Ghoghoberidze w bazie National Football Teams (ang.)