Boris Arkadjew – Wikipedia, wolna encyklopedia

Boris Arkadjew

Pełne imię i nazwisko	Boris Andriejewicz Arkadjew
Data i miejsce urodzenia	9 września?/21 września 1899 Petersburg
Data i miejsce śmierci	17 października 1986 Moskwa
Wzrost	172 cm
Pozycja	obrońca/pomocnik
Kariera juniorska
Lata Klub 1914 Unitas Sankt Petersburg
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1920–1922 Ruskabel Moskwa ? (?) 1923–1925 Sacharniki Moskwa ? (?) 1926–1930 RKimA Moskwa ? (?) 1931–1936 Mietałłurg Moskwa ? (?)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1937–1939 Mietałłurg Moskwa 1940–1944 Dinamo Moskwa 1944–1952 CDSA Moskwa 1952 ZSRR olimpijska 1953–1957 Lokomotiw Moskwa 1958–1959 CSK MO Moskwa 1959 ZSRR olimpijska 1961–1962 Neftyanık Baku 1963–1965 Lokomotiw Moskwa 1967 Paxtakor Taszkent 1968 Neftianik Fergana 1969 Szynnik Jarosławl
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Boris Andriejewicz Arkadjew, ros. Борис Андреевич Аркадьев (ur. 9 września^?/21 września 1899 w Petersburgu, Imperium Rosyjskie, zm. 17 października 1986 w Moskwie, Rosyjska FSRR, ZSRR) – rosyjski piłkarz, grający na pozycji obrońcy lub pomocnika, trener piłkarski.

Wychowanek klubu Unitas Sankt Petersburg. W 1920 rozpoczął karierę piłkarską w drużynie Ruskabel Moskwa. Później grał w zespole Sacharniki Moskwa, RKimA Moskwa oraz Mietałłurg Moskwa. Również w latach 1925 i 1930-1931 bronił barw reprezentacji Moskwy. W 1936 zakończył swoją karierę piłkarską.

Po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął karierę szkoleniowca. Pracował na stanowisku głównego trenera w klubach Mietałłurg Moskwa (od sierpnia 1936 do 1939), Dinamo Moskwa (od 1940 do maja 1944), CSKA Moskwa (od lipca 1944 do sierpnia 1952 oraz 1958-1959), Lokomotiw Moskwa (od września 1952 do 1957 oraz od 1963 do sierpnia 1965), Neftyanık Baku (1961-1962), Paxtakor Taszkent (1967), Neftianik Fergana (1968) i Szynnik Jarosławl (1969).

W 1952 prowadził olimpijską reprezentację ZSRR, która została zebrana z piłkarzy CDSA Moskwa. Na Igrzyskach Olimpijskich w Helsinkach w 1/16 finału „Sbornaja” z trudem pokonała Bułgarię (2:1) i trafiła na Jugosławię. W tamtych czasach stosunki tych dwóch państw socjalistycznych były złe, tak jak przywódca Jugosławii Josip Broz Tito wyprowadził swój kraj ze wspólnoty państw socjalistycznych, i gra przeciwników była bardziej walką polityczną, a nie sportową. W połowie drugiej połowy meczu radziecka reprezentacja przegrywała z wynikiem 1:5, ale udało jej się doprowadzić mecz do remisu. Ale w meczu powtórce, chociaż Wsiewołod Bobrow otworzył wynik, reprezentacja ZSRR ustąpiła 1:3. Na karę od przywódców politycznych Związku Radzieckiego nie długo czekało się: po pierwszych trzech kolejkach mistrzostw, w których CSKA zwyciężał, w dniu meczu z Dynamem Kijow po zespół nie przyjechał autobus, a szef zespołu Wasilij Zajcew został wezwany do Komitetu Sportowego, gdzie jemu został odczytany rozkaz nr 793 o rozwiązaniu zespołu. Dotychczasowe wyniki w mistrzostwach 1952 roku zostały unieważnione, a gracze zostali przydzieleni do innych drużyn. Tak zakończyła swoje istnienie „drużyna poruczników”. Również trener Boris Arkadjew został pozbawiony tytułu Zasłużonego Mistrza Sportu ZSRR (w 1955 przywrócono). W 1959 ponownie prowadził olimpijską reprezentację.

Jako trener posiadał wiele oryginalnych pomysłów i projektów teoretycznych - szeroki zasięg działania napastników ze zmianą miejsc w systemie „W” (Dinamo Moskwa w 1940), grę podwójnego ataku w centrum (Wsiewołod Bobrow i Grigorij Fiedotow w CDKA), korzystania z osobistej opieki (N. Pałyska w Dinamo i CDKA), zmienność miejsc graczy bocznych oraz wzięcia udziału w ataku obrońców (W. Czistochwałow w CDKA). Dobrze wykształcony, erudyta, do graczy zwracał się na „Wy”. Autor książek: „Taktyka meczu piłki nożnej” (1948, 1962), „Gra w środku pola” (1956, 1958). Zmarł 17 października 1986 w Moskwie. Został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Wostriakowskim^[1].

• mistrz Moskwy: 1932 (j), 1933 (j)

• mistrz ZSRR: 1940, 1946, 1947, 1948, 1950, 1951
• wicemistrz ZSRR: 1945, 1949
• brązowy medalista Mistrzostw ZSRR: 1958
• zdobywca Pucharu ZSRR: 1945, 1948, 1951, 1957
• finalista Pucharu ZSRR: 1944

• tytuł Mistrza Sportu ZSRR
• tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu ZSRR: 1942 (w 1952 odebrano, w 1955 przywrócono)
• tytuł Zasłużonego Trenera Sportu ZSRR: 1957
• Order „Znak Honoru”: 1957

• Boris Arkadjew w bazie RusTeam (ros.)
• Profil na stronie CSKA Moskwa. kanonir.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-23)]. (ros.).
• День в истории. 21 сентября - Чемпионат.Ру (ros.)