Roman Hryhorczuk – Wikipedia, wolna encyklopedia
Pełne imię i nazwisko | Roman Josypowycz Hryhorczuk | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost | 185 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Roman Josypowycz Hryhorczuk, ukr. Роман Йосипович Григорчук, (ur. 22 marca 1965 w Korniczu, w obwodzie iwanofrankowskim) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji napastnika lub pomocnika, trener piłkarski.
Kariera piłkarska
[edytuj | edytuj kod]Kariera klubowa
[edytuj | edytuj kod]Wychowanek Szkoły Piłkarskiej w Kołomyi. W 1983 rozpoczął karierę piłkarską w amatorskim zespole Silmasz Kołomyja. W 1987 został piłkarzem Pokuttia Kołomyja. W 1988 został zaproszony do profesjonalnego klubu Prykarpattia Iwano-Frankowsk. Strzelił tylko 2 gole i potem występował w drużynach amatorskich FK Brzeżany i Temp Szepietówka[1]. W 1991 wrócił do Prykarpattia Iwano-Frankowsk, w barwach którego strzelił 26 bramek w 46 meczach Wtoroj Niższej (III poziom) ligi Mistrzostw ZSRR. Dzięki dobrym wynikom w lidze radzieckiej pierwszy sezon w Mistrzostwach niepodległej Ukrainy klub rozpoczął w Wyszczej lidze. 7 marca 1992 roku zadebiutował w Wyszczej Lidze w meczu z Wołyniem Łuck (0:0). Na początku 1994 wyjechał do Austrii, gdzie bronił barw klubu SKN St. Pölten. Latem 1994 wrócił ponownie do Prykarpattia Iwano-Frankowsk. Wiosną 1995 występował w płockiej Petrochemii. Następnie powrócił na Ukrainę i sezon 1995/1996 rozpoczął w klubie Krywbas Krzywy Róg. Latem 1996 przeszedł do rosyjskiego Saturna Ramienskoje. W 1998 podpisał kontrakt z łotewskim klubem Dinaburg Dyneburg, w którym łączył funkcje piłkarza i trenera[2]. W tym klubie i zakończył karierę piłkarską.
Kariera trenerska
[edytuj | edytuj kod]Jeszcze będąc piłkarzem Dinaburgu Dyneburg już pomagał trenować klub. W końcu 1999 został zatrudniony na stanowisku głównego trenera tej drużyny. W połowie 2005 roku zgodził się na propozycję pracować klubem FK Ventspils. Zdobył wiele sukcesów z zespołem i na początku 2008 przedłużył kontrakt do 2012 roku[3]. Jednak latem 2009 postanowił wrócić na Ukrainę, a w październiku 2009 objął stanowisko głównego trenera Metałurha Zaporoże[4]. Ale już 8 listopada 2009 opuścił klub nie potrafiąc dogadać się z kierownictwem Metałurha[5]. Po miesiącu klub uzgodnił warunki nowego kontraktu i Hryhorczuk powrócił do obowiązków trenerskich[6]. W maju 2010 po wygaśnięciu kontraktu klub i trener nie dogadali się o warunkach nowego kontraktu i ich drogi rozeszli się. 16 listopada 2010 podpisał kontrakt z Czornomorcem Odessa[7]. 16 grudnia 2014 za obopólną zgodą kontrakt został anulowany[8], a już 18 grudnia podpisał nowy kontrakt z azerskim FK Qəbələ. 28 maja 2018 opuścił azerski klub[9]. 1 czerwca 2018 został mianowany na stanowisko głównego trenera FK Astana[10]. 13 stycznia 2020 za obopólną zgodą kontrakt został rozwiązany[11]. 5 września 2020 stał na czele białoruskiego Szachciora Soligorsk[12].
Sukcesy i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]Sukcesy klubowe
[edytuj | edytuj kod]- wicemistrz Wtoroj Niższej Ligi ZSRR: 1991
- mistrz Pierwszej Lihi Ukrainy: 1994
Sukcesy trenerskie
[edytuj | edytuj kod]- FK Ventspils
- mistrz Łotwy: 2006, 2007, 2008
- zdobywca Pucharu Łotwy: 2005, 2007
- FK Astana
- mistrz Kazachstanu: 2018, 2019
- zdobywca Superpucharu Kazachstanu: 2019[13].
Sukcesy indywidualne
[edytuj | edytuj kod]- król strzelców Pierwszej Lihi Ukrainy: 1993
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ ФК «Карпати» Львів [online], www.fckarpaty.lviv.ua [dostęp 2017-11-26] [zarchiwizowane z adresu 2007-08-13] .
- ↑ pepsi.ua
- ↑ Григорчук после семилетней работы в "Динабурге" перешел в "Вентспилс" / Футбол / Football / Sport.Ru
- ↑ Роман Григорчук: "Уже успел прикипеть к "Металлургу" ᐉ UA-Футбол. (ros.)
- ↑ Роман Григорчук уже не тренер "Металлурга"? ᐉ UA-Футбол. (ros.)
- ↑ Роман Григорчук подписал контракт с запорожским "Металлургом" ᐉ UA-Футбол. (ros.)
- ↑ Роман Григорчук – главный тренер "Черноморца" ᐉ UA-Футбол. (ros.)
- ↑ Официально. Григорчук покинул Черноморец ᐉ UA-Футбол. (ros.)
- ↑ Роман Григорчук залишає Габалу ᐉ UA-Футбол. (ukr.)
- ↑ Офіційно. Григорчук - головний тренер Астани ᐉ UA-Футбол. (ukr.)
- ↑ Роман Григорчук - більше не тренер Астани ᐉ UA-Футбол. (ukr.)
- ↑ Роман Григорчук очолив солігорський Шахтар ᐉ UA-Футбол. (ukr.)
- ↑ Григорчук став володарем Суперкубка Казахстану - UA-Футбол. (ukr.)
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- R. Grigorchuk, [w:] baza Soccerway (trenerzy) [dostęp 2021-01-01] .
- Roman Hryhorczuk w bazie 90minut.pl
- Roman Hryhorczuk w bazie Ukraińskiego Związku Piłki Nożnej (ukr.)
- Roman Hryhorczuk w bazie FBref.com (port. • ang. • fr. • wł. • niem. • hiszp.)
- Roman Hryhorczuk w bazie Allplayers.in.ua (ukr.)
- Roman Hryhorczuk w bazie Football Facts (ros.)
- Roman Grygorchuk, [w:] baza Transfermarkt (trenerzy) [dostęp 2020-11-20] .