Iwan Szczokin – Wikipedia, wolna encyklopedia

Iwan Szczokin
Data i miejsce urodzenia

15 lipca 1944
Kaguł

Data i miejsce śmierci

22 stycznia 2000
Soligorsk

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1966 Dwina Witebsk 32 (2)
1967–1975 Spartak/Buh Brześć 202 (43)
W sumie: 234 (45)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1978 Dynama Brześć (asystent)
1978–1982 Dynama Brześć
1985–1986 Dynama Brześć
1987–1991 Dynama Mińsk (asystent)
1992–1994 Dynama-93 Mińsk
1994–1997 Dynama Mińsk
1997–1999 Szachcior Soligorsk
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Iwan Szczokin, biał. Іван Шчокін, ros. Иван Григорьевич Щёкин, Iwan Grigorjewicz Szczokin (ur. 15 lipca 1944 w Kagułu, Mołdawska SRR, zm. 22 stycznia 2000 w Soligorsku, Białoruś) – białoruski piłkarz, grający na pozycji napastnika, trener piłkarski.

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

W 1966 roku rozpoczął karierę piłkarską w drużynie Dwina Witebsk. W następnym roku przeszedł do Spartaka Brześć, gdzie występował przez 8 lat (w międzyczasie klub zmienił nazwę na Buh) i zakończył karierę w 1975.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Karierę szkoleniowca rozpoczął w 1978 roku. Najpierw pomagał klub Dynama Brześć. Latem 1978 po przeniesieniu trenera Eduarda Małofiejewa do głównego klubu Dynama ze stolicy Białorusi, został mianowany na stanowisko głównego trenera Dynama z Brześcia[1]. 26 maja 1982 przez źle wyniki na starcie sezonu został zwolniony z zajmowanego stanowiska. Wtedy poszedł uczyć się w Wyższej Szkole Trenerskiej w Moskwie, a po jej ukończeniu na początku 1985 ponownie stał na czele klubu Dynama Brześć. Na początku 1987 został zaproszony do sztabu szkoleniowego Dynama Mińsk, gdzie pracował do 1991 roku. A w 1992 został głównym trenerem drużyny rezerw klubu, która pod nazwą Dynama-2 Mińsk zdobyła awans do pierwszej ligi białoruskiej. W następnym sezonie klub wyodrębnił się i z nazwą Biełaruś Mińsk uczestniczył w rozgrywkach ekstraligi Białorusi. W 1993 klub po raz kolejny zmienił nazwę na Dynama-93 Mińsk. W sierpniu 1994 został ponownie zaproszony do Dynama Mińsk, tym razem na stanowisko głównego trenera. 26 maja 1997 podał się do dymisji, a już 20 lipca 1997 objął stanowisko głównego trenera Szachciora Soligorsk[2].

22 stycznia 2000 zginął w Soligorsku skacząc głową w dół do basenu, w którym akurat nie było wody[3]. Został pochowany na Cmentarzu Wschodnim w Mińsku[4].

Sukcesy i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy piłkarskie

[edytuj | edytuj kod]
Dynamo Brześć

Sukcesy trenerskie

[edytuj | edytuj kod]
Dynamo-93 Mińsk
Dynamo Mińsk

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]