Bård Jørgen Elden – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub | Namdalseid IL | |||||||||||||||||||||
Wzrost | 187 cm | |||||||||||||||||||||
Debiut w PŚ | ||||||||||||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ | ||||||||||||||||||||||
Pierwsze podium w PŚ | 17.12 1988, Saalfelden | |||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||
|
Bård Jørgen Elden (ur. 17 czerwca 1968 r. w Namdalseid) − norweski dwuboista klasyczny, złoty medalista mistrzostw świata i trzykrotny medalista mistrzostw świata juniorów.
Kariera
[edytuj | edytuj kod]W Pucharze Świata Bård Jørgen Elden zadebiutował 14 marca 1986 roku w Oslo, zajmując 23. miejsce w zawodach metodą Gundersena. Był to jego jedyny start w sezonie 1985/1986 i wobec braku zdobytych punktów (do sezonu 2001/2002 obowiązywała inna punktacja Pucharu Świata) nie został uwzględniony w klasyfikacji generalnej. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył 13 marca 1987 roku w Leningradzie, gdzie był jedenasty w Gundersenie. Były to jedyne punkty wywalczone przez Eldena w sezonie 1986/1987, który ukończył na 33. pozycji. W 1987 roku osiągnął swój pierwszy sukces, zdobywając srebrny medal w konkursie drużynowym podczas Mistrzostw Świata Juniorów w Asiago. Rok później, na Mistrzostwach Świata Juniorów w Saalfelden am Steinernen Meer wraz z kolegami zdobył złoty medal, a indywidualnie był trzeci.
Przełom w karierze Norwega nastąpił w sezonie 1988/1989. W Pucharze Świata już w pierwszym swoim starcie - 17 grudnia 1988 roku w Saalfelden po raz pierwszy stanął na podium, zajmując drugie miejsce. W pozostałej części sezonu pięciokrotnie plasował się w czołowej dziesiątce, na podium stając raz: 21 stycznia 1989 roku w Breitenwang odniósł swoje jedyne pucharowe zwycięstwo. W klasyfikacji generalnej pozwoliło mu to na zajęcie czwartego miejsca. W lutym 1989 roku brał udział w Mistrzostwach Świata w Lahti, gdzie osiągnął największy sukces swojej kariery. W zawodach drużynowych wspólnie z Trondem-Arne Bredesenem oraz swoim bratem Trondem Einarem Eldenem zajmował czwarte miejsce po skokach, jednak na trasie biegu Norwegowie byli najszybsi i sięgnęli po złote medale. Na mecie wyprzedzili Szwajcarów i reprezentantów NRD o ponad półtorej minuty. W konkursie indywidualnym awansował z 38. miejsca po skokach na czternaste na mecie biegu.
W zawodach pucharowych startował do sezonu 1996/1997, ale wyników z 1989 roku już nie powtórzył. Na podium znalazł się jeszcze tylko dwa razy: 14 grudnia 1991 roku w Štrbskim Plesie był trzeci, a 6 grudnia 1995 roku w Steamboat Springs zajął drugie miejsce. W tym czasie wystartował na trzech dużych imprezach, z których pierwszą były Mistrzostwa Świata w Val di Fiemme w 1991 roku. Wystąpił tam tylko w konkursie indywidualnym, który ukończył na 22. pozycji. Rok później brał udział w Igrzyskach Olimpijskich w Albertville, gdzie na skoczni uzyskał ostatni, 45. wynik, ale w biegu osiągnął drugi czas, co dało mu ostatecznie 21. miejsce w całych zawodach. Wystąpił także w konkursie indywidualnym na Mistrzostwach Świata w Falun w 1993 roku, gdzie był ósmy. Ostatni oficjalny występ zanotował 14 marca 1997 roku w Oslo, gdzie zajął 24. miejsce. W 1997 roku zakończył karierę.
Po zakończeniu kariery od (w 1998) został trenerem skoków. W latach (2003 - 2006) był trenerem i dyrektorem sportowym reprezentacji USA kombinacji norweskiej. Szkolił min. Johnny'ego Spillane i doprowadził go do tytułu mistrza świata w 2003 roku. Wiosną 2006 roku objął funkcję dyrektora sportowego norweskiej reprezentacji w kombinacji norweskiej i sprawował tę funkcję do roku 2008. Od 2009 do 2012 był trenerem reprezentacji Austrii w kombinacji norweskiej.
Osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Wynik zwycięzcy | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
21. | 12 lutego | 1992 | Albertville | Gundersen K-90/15 km | 44:28,1 | +4:49,4 | Fabrice Guy |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Wynik zwycięzcy | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
14. | 18 lutego | 1989 | Lahti | Gundersen K-90/15 km | 37:10,7 | +4:20,6 | Trond Einar Elden |
1. | 24 lutego | 1989 | Lahti | Sztafeta K-90/3x5 km[1] | 1:24:21,7 | - | - |
22. | 7 lutego | 1991 | Val di Fiemme | Gundersen K-90/15 km | 41:00,6 | +4:36,5 | Fred Børre Lundberg |
8. | 18 lutego | 1993 | Falun | Gundersen K-90/15 km | 46:47,5 | +3.50,2 | Kenji Ogiwara |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Wynik zwycięzcy | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
2. | 4 lutego | 1987 | Asiago | Sztafeta K-90/3x5 km[2] | ? | ? | NRD |
3. | 1 lutego | 1988 | Saalfelden | Gundersen K-90/15 km | ? | ? | Radomír Skopek |
1. | 2 lutego | 1988 | Saalfelden | Sztafeta K-90/3x5 km[3] | ? | - | - |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
[edytuj | edytuj kod]- sezon 1986/1987: 33.
- sezon 1987/1988: 25.
- sezon 1988/1989: 4.
- sezon 1989/1990: 12.
- sezon 1990/1991: 15.
- sezon 1991/1992: 11.
- sezon 1992/1993: 12.
- sezon 1993/1994: 7.
- sezon 1994/1995: 12.
- sezon 1995/1996: 16.
- sezon 1996/1997: 26.
Miejsca na podium chronologicznie
[edytuj | edytuj kod]Nr | Data | Miejscowość | Konkurencja | Wynik zwycięzcy | Pozycja | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 17 grudnia 1988 | Saalfelden | Gundersen K90/15 km | ? | 2. | ? | Trond-Arne Bredesen |
2. | 21 stycznia 1989 | Breitenwang | Gundersen K105/15 km | ? | 1. | - | - |
3. | 14 grudnia 1991 | Štrbské Pleso | Gundersen K90/15 km | ? | 3. | +1:21,3 | Fabrice Guy |
4. | 16 grudnia 1995 | Steamboat Springs | Gundersen K90/15 km | 38:10,6 | 2. | +1:00,6 | Todd Lodwick |
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
- Profil na sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-30)]. (ang.)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Skład drużyny: Trond Einar Elden, Trond-Arne Bredesen, Bård Jørgen Elden
- ↑ Skład drużyny: Jon Andersen, Trond-Arne Bredesen, Bård Jørgen Elden
- ↑ Skład drużyny: Trond Einar Elden, Bård Jørgen Elden, Jon Andersen