Bård Jørgen Elden – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bård Jørgen Elden
Data i miejsce urodzenia

17 czerwca 1968
Namdalseid

Klub

Namdalseid IL

Wzrost

187 cm

Debiut w PŚ

14.03 1986, Oslo
(23. miejsce – Gundersen)

Pierwsze punkty w PŚ

13.03 1987, Leningrad (11. miejsce – Gundersen)

Pierwsze podium w PŚ

17.12 1988, Saalfelden
(2. miejsce – Gundersen)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Norwegia
Mistrzostwa świata
złoto Lahti 1989 Sztafeta
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Saalfelden 1988 Sztafeta
srebro Asiago 1987 Sztafeta
brąz Saalfelden 1988 Gundersen

Bård Jørgen Elden (ur. 17 czerwca 1968 r. w Namdalseid) − norweski dwuboista klasyczny, złoty medalista mistrzostw świata i trzykrotny medalista mistrzostw świata juniorów.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

W Pucharze Świata Bård Jørgen Elden zadebiutował 14 marca 1986 roku w Oslo, zajmując 23. miejsce w zawodach metodą Gundersena. Był to jego jedyny start w sezonie 1985/1986 i wobec braku zdobytych punktów (do sezonu 2001/2002 obowiązywała inna punktacja Pucharu Świata) nie został uwzględniony w klasyfikacji generalnej. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył 13 marca 1987 roku w Leningradzie, gdzie był jedenasty w Gundersenie. Były to jedyne punkty wywalczone przez Eldena w sezonie 1986/1987, który ukończył na 33. pozycji. W 1987 roku osiągnął swój pierwszy sukces, zdobywając srebrny medal w konkursie drużynowym podczas Mistrzostw Świata Juniorów w Asiago. Rok później, na Mistrzostwach Świata Juniorów w Saalfelden am Steinernen Meer wraz z kolegami zdobył złoty medal, a indywidualnie był trzeci.

Przełom w karierze Norwega nastąpił w sezonie 1988/1989. W Pucharze Świata już w pierwszym swoim starcie - 17 grudnia 1988 roku w Saalfelden po raz pierwszy stanął na podium, zajmując drugie miejsce. W pozostałej części sezonu pięciokrotnie plasował się w czołowej dziesiątce, na podium stając raz: 21 stycznia 1989 roku w Breitenwang odniósł swoje jedyne pucharowe zwycięstwo. W klasyfikacji generalnej pozwoliło mu to na zajęcie czwartego miejsca. W lutym 1989 roku brał udział w Mistrzostwach Świata w Lahti, gdzie osiągnął największy sukces swojej kariery. W zawodach drużynowych wspólnie z Trondem-Arne Bredesenem oraz swoim bratem Trondem Einarem Eldenem zajmował czwarte miejsce po skokach, jednak na trasie biegu Norwegowie byli najszybsi i sięgnęli po złote medale. Na mecie wyprzedzili Szwajcarów i reprezentantów NRD o ponad półtorej minuty. W konkursie indywidualnym awansował z 38. miejsca po skokach na czternaste na mecie biegu.

W zawodach pucharowych startował do sezonu 1996/1997, ale wyników z 1989 roku już nie powtórzył. Na podium znalazł się jeszcze tylko dwa razy: 14 grudnia 1991 roku w Štrbskim Plesie był trzeci, a 6 grudnia 1995 roku w Steamboat Springs zajął drugie miejsce. W tym czasie wystartował na trzech dużych imprezach, z których pierwszą były Mistrzostwa Świata w Val di Fiemme w 1991 roku. Wystąpił tam tylko w konkursie indywidualnym, który ukończył na 22. pozycji. Rok później brał udział w Igrzyskach Olimpijskich w Albertville, gdzie na skoczni uzyskał ostatni, 45. wynik, ale w biegu osiągnął drugi czas, co dało mu ostatecznie 21. miejsce w całych zawodach. Wystąpił także w konkursie indywidualnym na Mistrzostwach Świata w Falun w 1993 roku, gdzie był ósmy. Ostatni oficjalny występ zanotował 14 marca 1997 roku w Oslo, gdzie zajął 24. miejsce. W 1997 roku zakończył karierę.

Po zakończeniu kariery od (w 1998) został trenerem skoków. W latach (2003 - 2006)  był trenerem i dyrektorem sportowym  reprezentacji USA kombinacji norweskiej. Szkolił min. Johnny'ego Spillane i doprowadził go do tytułu mistrza świata w 2003 roku. Wiosną 2006 roku objął funkcję dyrektora sportowego norweskiej reprezentacji w kombinacji norweskiej i sprawował tę funkcję do roku 2008. Od 2009 do 2012 był trenerem reprezentacji Austrii w kombinacji norweskiej. 

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
21. 12 lutego 1992 Francja Albertville Gundersen K-90/15 km 44:28,1 +4:49,4 Francja Fabrice Guy
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
14. 18 lutego 1989 Finlandia Lahti Gundersen K-90/15 km 37:10,7 +4:20,6 Norwegia Trond Einar Elden
1. 24 lutego 1989 Finlandia Lahti Sztafeta K-90/3x5 km[1] 1:24:21,7 - -
22. 7 lutego 1991 Włochy Val di Fiemme Gundersen K-90/15 km 41:00,6 +4:36,5 Norwegia Fred Børre Lundberg
8. 18 lutego 1993 Szwecja Falun Gundersen K-90/15 km 46:47,5 +3.50,2 Japonia Kenji Ogiwara
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
2. 4 lutego 1987 Włochy Asiago Sztafeta K-90/3x5 km[2] ? ?  NRD
3. 1 lutego 1988 Austria Saalfelden Gundersen K-90/15 km ? ? Czechosłowacja Radomír Skopek
1. 2 lutego 1988 Austria Saalfelden Sztafeta K-90/3x5 km[3] ? - -

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 17 grudnia 1988 Austria Saalfelden Gundersen K90/15 km ? 2. ? Norwegia Trond-Arne Bredesen
2. 21 stycznia 1989 Austria Breitenwang Gundersen K105/15 km ? 1. - -
3. 14 grudnia 1991 Czechosłowacja Štrbské Pleso Gundersen K90/15 km ? 3. +1:21,3 Francja Fabrice Guy
4. 16 grudnia 1995 Stany Zjednoczone Steamboat Springs Gundersen K90/15 km 38:10,6 2. +1:00,6 Stany Zjednoczone Todd Lodwick

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Skład drużyny: Trond Einar Elden, Trond-Arne Bredesen, Bård Jørgen Elden
  2. Skład drużyny: Jon Andersen, Trond-Arne Bredesen, Bård Jørgen Elden
  3. Skład drużyny: Trond Einar Elden, Bård Jørgen Elden, Jon Andersen