Janne Ryynänen – Wikipedia, wolna encyklopedia

Janne Ryynänen
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 stycznia 1988
Rovaniemi

Klub

Ounasvaaran Hiihtoseura

Wzrost

173 cm

Debiut w PŚ

5.03 2004, Lahti
(41. – Sprint)

Pierwsze punkty w PŚ

25.11 2005, Ruka (19. – Gundersen)

Pierwsze podium w PŚ

29.11 2008, Ruka
(2. – Gundersen)

Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata
złoto Sapporo 2007 Sztafeta
Mistrzostwa świata juniorów
brąz Zakopane 2008 Gundersen

Janne Pekka Ryynänen (ur. 1 stycznia 1988 r. w Rovaniemi) – fiński narciarz, specjalista kombinacji norweskiej, złoty medalista mistrzostw świata oraz brązowy medalista mistrzostw świata juniorów.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawił się w lutym 2003 roku, kiedy wystartował na Mistrzostwach Świata Juniorów w Sollefteå. Był tam piętnasty w sprincie i szósty w drużynie, a zawodów metodą Gunderseną nie ukończył. Miesiąc później zadebiutował w Pucharze Świata B, zajmując 21. miejsce w sprincie w Ruce. Rok później, na Mistrzostwach Świata Juniorów w Stryn był czwarty w drużynie, siódmy w sprincie i dziewiętnasty w Gundersenie. Następnie zadebiutował w Pucharze Świata, startując 5 marca 2004 roku w Lahti, gdzie zajął 41. miejsce w sprincie. W sezonie 2004/2005 wystartował jeszcze siedmiokrotnie, ale punktów nie zdobył i nie został uwzględniony w klasyfikacji generalnej. W tym samym sezonie wystąpił także na Mistrzostwach Świata Juniorów w Rovaniemi, gdzie był piąty w Gundersenie, siódmy w konkursie drużynowym oraz piętnasty w sprincie.

Sezon 2005/2006 zaczął od zajęcia 19. miejsca w Gundersenie 25 listopada 2005 roku w Ruce. Punktował w większości zawodów, najlepszy wynik uzyskując 17 grudnia w Ramsau, gdzie był piąty w Gundersenie. W lutym 2006 roku zajął 37. miejsce w sprincie na Igrzyskach Olimpijskich w Turynie. Sezon ten zakończył na 41. miejscu w klasyfikacji generalnej. W sezonie 2006/2007 jego najlepszym wynikiem w startach pucharowych było piąte miejsce w sprincie huraganowym 3 lutego 2007 roku w Zakopanem. Pod koniec lutego wystartował na Mistrzostwach Świata w Sapporo, gdzie wraz z Anssim Koivurantą, Jaakko Tallusem i Hannu Manninenem zdobył złoty medal w konkursie drużynowym, a indywidualnie był siedemnasty w sprincie. Miesiąc później wziął także udział w Mistrzostwach Świata Juniorów w Tarvisio, gdzie wraz z kolegami z reprezentacji zajął szóste miejsce, jednak w indywidualnych startach zajmował odległe pozycje. W sezonie tym został sklasyfikowany na 23. miejscu.

Rywalizację w sezonie 2007/2008 zaczął od zajęcia 12. miejsca w Gundersenie 30 listopada 2007 roku w Ruce. Następnego dnia był ósmy w sprincie, co było jego najlepszym pucharowym wynikiem w tym sezonie. W czołowej dziesiątce znalazł się jeszcze tylko raz - 5 stycznia w niemieckim Schonach zajął dziesiąte miejsce w sprincie. W 2008 roku po raz ostatni pojawił się na zawodach juniorów, startując na Mistrzostwach Świata Juniorów w Zakopanem, gdzie zdobył brązowy medal w Gundersenie, ustępując tylko Włochowi Alessandro Pittinowi oraz Austriakowi Tomazowi Drumlowi. W klasyfikacji generalnej zajął tym razem 24. miejsce.

Po raz pierwszy na podium zawodów Pucharu Świata stanął na początku sezonu 2008/2009, kiedy to dwukrotnie zajmował drugie miejsce w Ruce w zawodach metodą Gundersena 29 i 30 listopada 2008 roku. Po tych zawodach był współliderem Pucharu Świata, wraz ze swoim rodakiem, Anssim Koivurantą. W pozostałej części sezonu nie stawał jednak na podium. Zajmował jednak miejsca w czołowej dziesiątce: 10 stycznia w Val di Fiemme był piąty w starcie masowym, 16 stycznia w Whistler był ósmy w Gundersenie, a 31 stycznia w Chaux-Neuve był szósty w tej samej konkurencji. Na Mistrzostwach Świata w Libercu najlepiej wypadł właśnie w zawodach metodą Gundersena na dużej skoczni, gdzie zajął czwarte miejsce, przegrywając walkę o brązowy medal z Francuzem Jasonem Lamy-Chappuis. W końcówce sezonu, 14 i 15 marca 2009 roku w Vikersund był dziesiąty i piąty w Gundersenie. Dało mu to dwunastą pozycję w tym sezonie.

W sezonach 2009/2010 i 2010/2011 prezentował się nieco słabiej, ani razu nie stając na podium. Najlepszym wynikiem Ryynänena był szóste miejsce w Lillehammer w Gundersenie 6 grudnia 2009 roku. W tym czasie wystartował na Igrzyskach Olimpijskich w Vancouver, gdzie był między innymi siódmy w drużynie oraz dwunasty w Gundersenie na dużej skoczni. Wziął także udział w Mistrzostwach Świata w Oslo w 2011 roku, gdzie indywidualnie plasował się w połowie drugiej dziesiątki, a w konkursie drużynowym wspólnie z kolegami zajął siódme miejsce. W przerwie zimowej między tymi sezonami Janne wystąpił w trzynastej edycji Letniego Grand Prix w kombinacji norweskiej. W klasyfikacji końcowej zajął ósme miejsce, przy czym 8 sierpnia 2010 roku w Oberstdorfie zajął trzecie miejsce w Gundersenie. Wyprzedzili go tylko: reprezentant gospodarzy Johannes Rydzek oraz Francuz François Braud.

W dobrym stylu rozpoczął także sezon 2011/2012, zajmując piąte oraz drugie miejsce w zawodach metodą Gundresena w Ruce, w dniach 25 i 26 listopada 2011 roku. W pozostałych startach sezonu ani razu nie znalazł się w czołowej dziesiątce i ostatecznie w klasyfikacji generalnej zajął 26. miejsce.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
37. 21 lutego 2006 Włochy Turyn Sprint HS134/7,5 km 18:29.0 min +2:18.6 min Austria Felix Gottwald
26. 14 lutego 2010 Kanada Vancouver Gundersen HS106/10 km 25:47.1 min +1:34.5 min Francja Jason Lamy Chappuis
7. 23 lutego 2010 Kanada Vancouver Sztafeta HS140/4x5 km[1] 49:31.6 min +2:21.5 min  Austria
12. 25 lutego 2010 Kanada Vancouver Gundersen HS140/10 km 25:32.9 min +1:08.0 min Stany Zjednoczone Bill Demong
36. 12 lutego 2014 Rosja Soczi Gundersen HS106/10 km 23:50,2 min +2:43,8 min Niemcy Eric Frenzel
40. 18 lutego 2014 Rosja Soczi Gundersen HS140/10 km 22:45,5 min +3:18,4 min Norwegia Jørgen Gråbak
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
17. 23 lutego 2007 Japonia Sapporo Sprint HS134/7,5 km 17:40.2 min +2:06.6 min Finlandia Hannu Manninen
1. 25 lutego 2007 Japonia Sapporo Sztafeta HS134/4x5 km[2] 49:14.9 min - -
11. 20 lutego 2009 Czechy Liberec Start masowy HS100/10 km 24:49.7 min +1:19.2 min Stany Zjednoczone Todd Lodwick
15. 22 lutego 2009 Czechy Liberec Gundersen HS100/10 km 24:22.3 min +2:07.4 min Stany Zjednoczone Todd Lodwick
8. 26 lutego 2009 Czechy Liberec Sztafeta HS134/4x5 km[3] 48:32.3 min +4:59.1 min  Japonia
4. 28 lutego 2009 Czechy Liberec Gundersen HS134/10 km 23:36.6 min +49.0 s Stany Zjednoczone Bill Demong
18. 26 lutego 2011 Norwegia Oslo Gundersen HS106/10 km 25:19.2 min +1:31.9 min Niemcy Eric Frenzel
7. 28 lutego 2011 Norwegia Oslo Sztafeta HS106/4x5 km[4] 48:07.8 min +3:09.5 min  Austria
17. 2 marca 2011 Norwegia Oslo Gundersen HS134/10 km 25:31.6 min +1:39.9 min Francja Jason Lamy Chappuis
29. 22 lutego 2013 Włochy Val di Fiemme Gundersen HS106/10 km 29:13.2 min +2:10.9 min Francja Jason Lamy Chappuis
8. 24 lutego 2013 Włochy Val di Fiemme Sztafeta HS106/4x5 km[5] 57:34.0 min +3:36.8 min  Francja
26. 28 lutego 2013 Włochy Val di Fiemme Gundersen HS134/10 km 27:22.8 min +2:59.1 min Niemcy Eric Frenzel
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
DNF 5 lutego 2003 Szwecja Sollefteå Gundersen K107/10 km ? - Niemcy Björn Kircheisen
9. 7 lutego 2003 Szwecja Sollefteå Sztafeta K107/4x5 km[6] 58.41.8 min +4.04.1 min  Norwegia
13. 9 lutego 2003 Szwecja Sollefteå Sprint K107/5.0 km 14.02.6 min +1.54.1 min Niemcy Björn Kircheisen
19. 4 lutego 2004 Norwegia Stryn Gundersen K90/10 km 26:06.3 min +5:11.4 min Norwegia Petter Tande
4. 6 lutego 2004 Norwegia Stryn Sztafeta K90/4x5[6] 58:03.0 min +4.27.0 min  Norwegia
7. 8 lutego 2004 Norwegia Stryn Sprint K90/7,5 km 14:02.1 min +1:27.2 min Norwegia Petter Tande
5. 22 marca 2005 Finlandia Rovaniemi Gundersen HS100/10 km 25.56.6 min +2:16.8 min Norwegia Petter Tande
7. 24 marca 2005 Finlandia Rovaniemi Sztafeta HS100/4x5[7] 924.0 pkt 244.4 pkt  Niemcy
15. 26 marca 2005 Finlandia Rovaniemi Sprint HS100/5.0 km 14:02.1 min +1:27.2 min Norwegia Petter Tande
60. 14 marca 2007 Włochy Tarvisio Gundersen HS109/10 km 33:26.7 min ? Finlandia Anssi Koivuranta
6. 16 marca 2007 Włochy Tarvisio Sztafeta HS109/4x5 km[8] 1:05:35.0 h +3:22.2 min  Austria
21. 18 marca 2007 Włochy Tarvisio Sprint HS109/5 km 15:01.3 min +1:29.2 min Niemcy Eric Frenzel
3. 27 lutego 2008 Polska Zakopane Gundersen HS94/10 km ? +1:29.0 min Włochy Alessandro Pittin

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium

[edytuj | edytuj kod]
Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 29 listopada 2008 Finlandia Ruka Gundersen HS142/10 km 27:31.1 min 2. +9.8 s Niemcy Ronny Ackermann
2. 30 listopada 2008 Finlandia Ruka Gundersen HS142/10 km 27:33.2 min 2. +48.6 s Finlandia Anssi Koivuranta
3. 26 listopada 2011 Finlandia Ruka Gundersen HS142/10 km 27:37.3 min 2. +8.0 s Niemcy Tino Edelmann

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium

[edytuj | edytuj kod]

Jak dotąd zawodnik nie stawał na podium indywidualnych zawodów PK.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium

[edytuj | edytuj kod]
Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 8 sierpnia 2010 Niemcy Oberstdorf Gundersen HS137/10 km 25:47.9 min 3. +12.0 s Johannes Rydzek

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Skład drużyny: Janne Ryynänen, Jaakko Tallus, Anssi Koivuranta, Hannu Manninen
  2. Skład drużyny: Anssi Koivuranta, Janne Ryynänen, Jaakko Tallus, Hannu Manninen
  3. Skład drużyny: Jaakko Tallus, Lauri Asikainen, Jim Härtull, Janne Ryynänen
  4. Skład drużyny: Hannu Manninen, Janne Ryynänen, Joni Karjalainen, Eetu Vähäsöyrinki
  5. Skład drużyny: Ilkka Herola, Mikke Leinonen, Janne Ryynänen, Eetu Vähäsöyrinki
  6. a b Skład drużyny: Juha Karjalainen, Markus Laitinen, Janne Ryynänen, Ville Kähkönen
  7. Skład drużyny: Antti Lehtinen, Ville Tuppurainen, Janne Ryynänen, Anssi Koivuranta
  8. Skład drużyny: Janne Ryynänen, Lauri Asikainen, Olli Muotka, Anssi Koivuranta