Baldwin Luksemburski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Baldwin Luksemburski

Pomnik Baldwina Luksemburskiego w Trewirze.
Data urodzenia	1285
Data śmierci	21 stycznia 1354
Miejsce pochówku	Katedra św. Piotra w Trewirze
Arcybiskup Trewiru
Okres sprawowania	1307–1354
Wyznanie	katolicyzm
Sakra biskupia	1307

Baldwin Luksemburski (ur. ok. 1285, zm. 21 stycznia 1354 w Trewirze) – arcybiskup Trewiru w latach 1307–1354, administrator arcybiskupstwa mogunckiego w latach 1328–1336, administrator biskupstw wormackiego i Spiry w latach 1331–1337 (dwie ostatnie funkcje z przerwami).

Baldwin Luksemburski był synem Henryka VI, hrabiego Luksemburga, i Beatrycze, córki Baldwina, hrabiego Beaumont i Avesnes. Jego starszym bratem był cesarz Henryk VII Luksemburski.

Został przeznaczony do kariery duchownej. Studiował teologię i prawo kanoniczne w Paryżu. W wieku 22 lat kapituła trewirska wybrała go na arcybiskupa i w 1308 w Poitiers wyświęcił go na biskupa. W tym samym roku wraz z arcybiskupem mogunckim Piotrem z Aspeltu doprowadził do wyboru swojego brata na króla niemieckiego. Uczestniczył w jego wyprawie do Włoch po koronę cesarską.

Podczas następnych wyborów Baldwin poparł Ludwika Bawarskiego, potem jednak się od niego oddalił i doprowadził do wyboru swojego stryjecznego wnuka Karola IV na króla (faktycznie antykróla) niemieckiego. Baldwin do końca swojego życia wspierał jego poczynania^[1].

• Allgemeine Deutsche Biographie. mdz10.bib-bvb.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-11-09)]. (niem.).