Barbara Błońska-Fajfrowska – Wikipedia, wolna encyklopedia

Barbara Błońska-Fajfrowska
Data i miejsce urodzenia

9 lutego 1949
Bytom

Posłanka IV kadencji Sejmu
Okres

od 19 października 2001
do 18 października 2005

Przynależność polityczna

Unia Pracy

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Barbara Ludwika Błońska-Fajfrowska (ur. 9 lutego 1949 w Bytomiu) – polska polityk, nauczycielka akademicka, profesor nauk medycznych, posłanka na Sejm IV kadencji.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ukończyła w 1973 studia na Wydziale Lekarskim Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach. Doktoryzowała się doktoryzowała, w 1984 została doktorem habilitowanym[1]. 6 kwietnia 2001 uzyskała tytuł profesora nauk medycznych[2]. W 1973 została pracownikiem naukowym Śląskiej Akademii Medycznej, była m.in. dziekanem Wydziału Farmaceutycznego z Oddziałem Medycyny Laboratoryjnej. Opublikowała około 60 prac naukowych[1]. Członkini Polskiego Towarzystwa Lekarskiego, Polskiego Towarzystwa Okulistycznego i Polskiego Towarzystwa Farmaceutycznego[1].

Sprawowała mandat posłanki na Sejm IV kadencji z ramienia koalicji SLD-UP (jako przedstawicielka Unii Pracy) z okręgu katowickiego. Przewodniczyła Komisji Zdrowia, zasiadała także w Komisji Etyki Poselskiej oraz Komisji Polityki Społecznej i Rodziny. W 2005 nie ubiegała się o reelekcję.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Sejm Rzeczypospolitej Polskiej. IV kadencja. Przewodnik. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 2002, s. 20.
  2. M.P. z 2001 r. nr 17, poz. 274
  3. M.P. z 1998 r. nr 42, poz. 596

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]