Barbara Czałczyńska – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość | polska |
Język | polski |
Alma Mater | |
Dziedzina sztuki | |
Odznaczenia | |
Barbara Czałczyńska (ur. 21 kwietnia 1929 we Lwowie, zm. 14 marca 2015 w Krakowie) – polska pisarka oraz tłumaczka literatury francuskiej.
Ukończyła studia na Wydziale Filozoficzno-Historycznym UJ. Debiutowała na łamach Dziennika Polskiego w 1957, jako prozaik. Była długoletnią kierowniczką Biblioteki Naukowej Centralnego Biura Opracowań Technicznych Drobnej Wytwórczości. Należała do SPP w Krakowie[1]. Odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2014)[2]. Przekładała między innymi prozę Julesa Supervielle'a.
Twórczość
[edytuj | edytuj kod]- 1965 – Pierwszy zakręt (opowiadania)
- 1969 – Próba życia (powieść)
- 1974 – Magdalena (powieść)
- 1976 – Wielka cisza (opowiadania)
- 1980 – Przesilenie wiosenne (powieść)
- 1983 – Rozmowy z babką
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ SPP Kraków. [dostęp 2012-02-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-08)].
- ↑ ZMARŁA BARBARA CZAŁCZYŃSKA | Stowarzyszenie Pisarzy Polskich [online], www.sppkrakow.pl [dostęp 2017-11-22] (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Lesław Bartelski M.: Polscy pisarze współcześni, 1939-1991: Leksykon. Wydawn. Nauk. PWN. ISBN 83-01-11593-9.