Bartolomeo Bacilieri – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bartolomeo Bacilieri

Kardynał prezbiter
Kraj działania	Włochy
Data i miejsce urodzenia	28 marca 1842 Breonio
Data i miejsce śmierci	14 lutego 1923 Werona
Miejsce pochówku	Katedra w Weronie
Biskup Werony
Okres sprawowania	1900–1923
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	17 grudnia 1864
Nominacja biskupia	1 czerwca 1888
Sakra biskupia	10 czerwca 1888
Kreacja kardynalska	15 kwietnia 1901 Leon XIII
Kościół tytularny	San Bartolomeo all’Isola
Multimedia w Wikimedia Commons

Bartolomeo Bacilieri (ur. 28 marca 1842 w Breonio, zm. 14 lutego 1923 w Weronie) – włoski duchowny katolicki, biskup Werony, kardynał.

Ukończył seminarium w Weronie, święcenia kapłańskie przyjął 17 grudnia 1864 w Rzymie; kontynuował następnie studia w rzymskim Collegio Capranica, gdzie uzyskał tytuł doktora teologii. W latach 1868–1888 był wykładowcą seminarium w Weronie (1878–1888 także rektorem seminarium), w 1878 otrzymał godność kanonika miejscowej kapituły katedralnej. 1 czerwca 1888 został mianowany biskupem-koadiutorem Werony (z prawem następstwa); otrzymał biskupią stolicę tytularną Nisa, a sakry udzielił mu 10 czerwca 1888 kardynał Mariano Rampolla del Tindaro (sekretarz stanu). W kwietniu 1900 Bacilieri został biskupem ordynariuszem Werony.

15 kwietnia 1901 Leon XIII wyniósł go do godności kardynalskiej, nadając tytuł prezbitera San Bartolomeo all'Isola. Kardynał Bacilieri uczestniczył w trzech kolejnych konklawe – 1903, 1914 i 1922. Zmarły w wieku 81 lat Bacilieri został pochowany w katedrze w Weronie.

• sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy