Baza lotnicza Chacor – Wikipedia, wolna encyklopedia

Baza lotnicza Chacor

Państwo	Izrael
Miejscowość	Chacor-Aszdod
Typ	wojskowe
Właściciel	Siły Powietrzne Izraela
Data otwarcia	1948
Kod ICAO	LLHS
Wysokość	45 m n.p.m.
Drogi startowe
Kierunek 05/23: asfaltobeton, 2409 m Kierunek 11/29: asfaltobeton, 2451 m Kierunek 11/29: asfaltobeton, 2440 m
Położenie na mapie Dystryktu Południowego Baza lotnicza Chacor
Położenie na mapie Izraela Baza lotnicza Chacor
31°45′45″N 34°43′38″E/31,762500 34,727222

Baza Lotnicza Chacor – wojskowa baza Sił Powietrznych Izraela położona przy kibucu Chacor-Aszdod, w centralnej części Izraela. Jest nazywana „Kanaf 4”.

Lotnisko zostało wybudowane w 1945 przez Brytyjczyków. Służyło ono jako baza Royal Air Force, pod nazwą RAF Qastina^[1]. W noc 25 lutego 1946 członkowie paramilitarnej organizacji żydowskiej Irgun zaatakowali bazę i zniszczyli zaparkowane na pasie startowym samoloty bombowe Halifax^[2]. Bezpośrednio po tym ataku Brytyjczycy przegrupowali część swoich sił powietrznych z Mandatu Palestyny do Egiptu.

Podczas wojny domowej w Palestynie Brytyjczycy ewakuowali personel bazy 15 marca 1948. Opuszczoną bazę zajęły oddziały żydowskiej organizacji paramilitarnej Hagana. 9 listopada 1948 nastąpiło utworzenie izraelskiej bazy sił powietrznych Hatzor^[1].

Rankiem 16 sierpnia 1966 na lotnisku wylądował iracki samolot myśliwski MiG-21, którego pilot Munir Redfa został namówiony przez izraelski wywiad Mosad do ucieczki do Izraela. W ten sposób uzyskano dostęp do zaawansowanej radzieckiej technologii lotniczej^[3].

Poza prowadzeniem działań operacyjnych i rytunowych szkoleń baza lotnicza Chacor pełni funkcję ośrodka szkoleniowego dla samolotów wielozadaniowych F-16. W tym celu wykorzystuje się najbardziej zaawansowane technologicznie symulatory lotu F-16. Przyjęty system szkoleń zakłada, że każdy pilot izraelskich sił powietrznych przynajmniej cztery razy w roku przechodzi serię testów w symulatorach. Przygotowuje to pilotów do prowadzenia działań operacyjnych w najtrudniejszych warunkach pogodowych i umiejętności właściwego reagowania na różne usterki mechaniczne^[4].

W bazie stacjonuje kilka eskadr bojowych:

• 101 Eskadra („Pierwszy Myśliwiec”) – samoloty wielozadaniowe F-16C.
• 105 Eskadra („Skorpion”) – samoloty wielozadaniowe F-16D.
• 144 Eskadra („Feniks”) – samoloty wielozadaniowe F-16A/B.

• Zdjęcie satelitarne bazy Google Maps
• Chacor Global Security