French
DeutschBaza lotnicza Tel Nof – Wikipedia, wolna encyklopedia
 | |||||||||
| Państwo | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||
| Typ | wojskowe | ||||||||
| Właściciel | |||||||||
| Kod ICAO | LLEK | ||||||||
| Wysokość | 59 m n.p.m. | ||||||||
| Drogi startowe | |||||||||
| |||||||||
Położenie na mapie Izraela  | |||||||||
Położenie na mapie Dystryktu Centralnego  | |||||||||
 31°50′22″N 34°49′18″E/31,839444 34,821667 | |||||||||
| Strona internetowa | |||||||||
Baza lotnicza Tel Nof – baza Sił Powietrznych Izraela położona na południe od miasta Rechowot.
Jedna z trzech kluczowych izraelskich baz sił powietrznych – obok Ramat Dawid i Newatim.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Lotnisko zostało wybudowane w 1941 przez Brytyjczyków, jako baza sił powietrznych Royal Air Force pod nazwą RAF Aqir. Stacjonowały tu liczne eskadry lotnicze, w tym ciężkie samoloty bombowe B-24 Liberator, które następnie przegrupowano do Egiptu[1].
W maju 1948 lotnisko przejęli Izraelczycy, którzy początkowo nazywali bazę Ekron. Bardzo szybko zaczęły tutaj stacjonować samoloty myśliwskie Avia S-199. 29 maja 1948 cztery izraelskie myśliwce Avia startujące z tutejszej bazy przeprowadziły pierwszy powietrzny nalot na egipską kolumnę wojskową w rejonie miasta Aszdod. Pilotami byli: dowódca Lou Lenart (amerykański ochotnik), Moddy Alon, Ezer Weizmann oraz Eddie Cohen (ochotnik z Południowej Afryki – zginął w tej akcji)[2].
Działania wojenne podczas kryzysu sueskiego zaczęły się 29 października 1956 od startu 16 samolotów transportowych C-47 Dakota z lotniska Tel Nof. Na ich pokładzie znajdowało się 495 spadochroniarzy z 890 Batalionu, którzy miali za zadanie opanować Przełęcz Mitla na Półwyspie Synaj. W nocy samoloty przerzuciły w rejon walk dodatkowych ludzi i sprzęt wojskowy[3].
Obecna eksploatacja
[edytuj | edytuj kod]Baza Tel Nof jest wykorzystywana jako główny ośrodek szkoleniowy sił powietrznodesantowych i jednostki specjalnej „Unit 699”, a także jako baza macierzysta jednostki ratownictwa powietrznego (CSAR) i jednostki zadań specjalnych sił powietrznych (KAHAM). Dodatkowo stacjonuje tutaj 601 Eskadra (MANAT), która przeprowadza testy samolotów i nowych systemów uzbrojenia[3].
Na południowy wschód od bazy znajduje się duży kompleks podziemnych bunkrów, w których podobno przechowywana jest broń jądrowa. W tym miejscu znajdują się także wyrzutnie operacyjne rakiet balistycznych Jerycho-2 i Jerycho-3[3].
Eskadry
[edytuj | edytuj kod]W bazie stacjonuje kilka eskadr bojowych:
- 69 Eskadra („Młoty”) – myśliwce przewagi powietrznej F-15I Ra’am.
- 106 Eskadra („Ostrze Włóczni”) – myśliwce przewagi powietrznej F-15C/D.
- 114 Eskadra („Przywódcy Nocy”) – ciężkie helikoptery transportowe S-65-C3.
- 118 Eskadra („Nocne Ptaki Drapieżne”) – ciężkie helikoptery transportowe S-65-C3.
- 133 Eskadra („Rycerze Bliźniaczego Ogona”) – myśliwce przewagi powietrznej F-15A/B/D.
- 601 Eskadra – myśliwce przewagi powietrznej F-15I Ra’am i samoloty wielozadaniowe F-16A/B/C/D.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ G. G. Jefford: RAF Squadrons. UK: Airlife Publishing, 2001. ISBN 1-84037-141-2.
- ↑ Lou Lenart. [w:] 101 Squadron [on-line]. [dostęp 2008-08-14]. (ang.).
- ↑ a b c Global Security: Tel Nof. [dostęp 2008-08-31]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zdjęcie satelitarne bazy Google Maps
- Tel Nof Global Security
| Eskadry bojowe | |
|---|---|
| Eskadry helikopterów | |
| Eskadry inne | |
| Eskadry rakietowe | |
| Bazy wojskowe |
| Lotniska międzynarodowe | |
|---|---|
| Lotniska krajowe | |
| Lotniska wojskowe | |
| Lotniska zlikwidowane |
