Bernard Tomic – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bernard Tomic
Ilustracja
Państwo

 Australia

Data i miejsce urodzenia

21 października 1992
Stuttgart

Wzrost

196 cm

Gra

praworęczny, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

2008

Zakończenie kariery

aktywny

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

4

Najwyżej w rankingu

17 (11 stycznia 2016)

Australian Open

4R (2012, 2015, 2016)

Roland Garros

2R (2012, 2015, 2016)

Wimbledon

QF (2011)

US Open

3R (2015)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

114 (24 lipca 2017)

Australian Open

1R (2010)

Roland Garros

1R (2012, 2016, 2017)

Wimbledon

1R (2013)

US Open

2R (2012, 2013)

Strona internetowa

Bernard Tomic, Bernard Tomić[1] (ur. 21 października 1992 w Stuttgarcie) – australijski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Londynu (2012).

Także jego młodsza siostra Sara jest tenisistką.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Występując jako junior, Tomic wygrał dwa turnieje wielkoszlemowe. Pierwszy tytuł wywalczył podczas Australian Open w 2008 roku, kiedy to pokonał w finale wynikiem 4:6, 7:6(5), 6:0 Yang Tsung-hua, stając się tym samym najmłodszym zwycięzcą juniorskich rozgrywek wielkoszlemowych w erze open. Drugie zwycięstwo odniósł na kortach USTA Billie Jean King National Tennis Center podczas US Open w 2009 roku, gdy wygrał w finale 6:1, 6:3 z Chasem Buchananem. W rankingu juniorów najwyżej sklasyfikowany był na pozycji wicelidera pod koniec maja 2008 roku.

Australijczyk status profesjonalisty uzyskał w roku 2008. W turniejach rangi ATP Challenger Tour wygrał dwukrotnie, najpierw w Melbourne (sezon 2009), a potem w Burnie (2010).

W marcu roku 2010 Tomic zadebiutował w reprezentacji Australii w Pucharze Davisa w rozgrywkach przeciwko Tajwanowi. Tomic pokonał w swoich dwóch meczach odpowiednio Yang Tsung-hua oraz Lee Hsin-han, a Australijczycy wygrali rywalizację 5:0. Do marca 2015 roku rozegrał w zawodach 16 singlowych spotkań, z których w 14 zwyciężył.

Sezon 2011 był przełomem w jego karierze – awansował z 208. miejsca na 42. w rankingu ATP i zaliczył występy we wszystkich czterech turniejach wielkoszlemowych. Na Wimbledonie awansował do ćwierćfinału, startując z eliminacji. W turnieju głównym wyeliminował m.in. Robina Söderlinga. Spotkanie o półfinał przegrał z Novakiem Đokoviciem.

W sezonie 2012 wygrał w styczniu pokazowy turniej AAMI Kooyong Classic rozgrywany jako bezpośrednio poprzedzający Australian Open. W finale pokonał Mardy’ego Fisha, 6:4, 3:6, 7:5[2]. Następnie w Australian Open osiągnął czwartą rundę, ulegając Rogerowi Federerowi 4:6, 2:6, 2:6. Latem zagrał na igrzyskach olimpijskich w Londynie, z których został wyeliminowany w pierwszej rundzie gry pojedynczej przez Keiego Nishikoriego.

Na początku stycznia 2013 Tomic wygrał swój pierwszy turniej rangi ATP World Tour, a dokonał tego w Sydney. Finałowy pojedynek wygrał 6:3, 6:7(2), 6:3 z Kevinem Andersonem.

Rok później ponownie osiągnął finał w Sydney, tym razem ulegając w nim Juanowi Martínowi del Potro. W lipcu zdobył kolejny tytuł singlowy, podczas rywalizacji w Bogocie. W finale był lepszy od Ivo Karlovicia.

Pod koniec lipca 2015 roku obronił tytuł wywalczony przed rokiem w Bogocie, zwyciężając w spotkaniu finałowym z Adrianem Mannarino 6:1, 3:6, 6:2.

W sezonie 2016 Tomic został finalistą turnieju w Acapulco, ulegając Dominicowi Thiemowi. W październiku został finalistą gry podwójnej w Pekinie, grając razem z Jackiem Sockiem.

Najwyżej sklasyfikowany w rankingu ATP był na 17. miejscu (11 stycznia 2016).

Finały w turniejach ATP World Tour

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
ATP World Tour Finals
ATP World Tour Masters 1000
Igrzyska olimpijskie
ATP World Tour 500
ATP World Tour 250

Gra pojedyncza (4–2)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Zwycięzca 1. 12 stycznia 2013 Sydney Twarda Południowa Afryka Kevin Anderson 6:3, 6:7(2), 6:3
Finalista 1. 11 stycznia 2014 Sydney Twarda Argentyna Juan Martín del Potro 3:6, 1:6
Zwycięzca 2. 20 lipca 2014 Bogota Twarda Chorwacja Ivo Karlović 7:6(5), 3:6, 7:6(4)
Zwycięzca 3. 26 lipca 2015 Bogota Twarda Francja Adrian Mannarino 6:1, 3:6, 6:2
Finalista 2. 27 lutego 2016 Acapulco Twarda Austria Dominic Thiem 6:7(6), 6:4, 3:6
Zwycięzca 4. 30 września 2018 Chengdu Twarda Włochy Fabio Fognini 6:1, 3:6, 7:6(7)

Gra podwójna (0–1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 9 października 2016 Pekin Twarda Stany Zjednoczone Jack Sock Hiszpania Pablo Carreño-Busta
Hiszpania Rafael Nadal
7:6(6), 2:6, 8–10

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Bernard Tomic Bio, Stats, and Results [online], Sports-Reference.com [dostęp 2013-10-16] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-14] (ang.).
  2. Polska Agencja Prasowa: Tomic wygrał Kooyong. [w:] Tenis [on-line]. eurosport.pl, 2012-01-14. [dostęp 2012-01-14]. (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]