French
DeutschIvo Karlović – Wikipedia, wolna encyklopedia
_(20604377386).jpg) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 28 lutego 1979 |
| Wzrost | 211 cm |
| Gra | praworęczny, jednoręczny bekhend |
| Status profesjonalny | 2000 |
| Zakończenie kariery | 2022 |
| Trener | Goran Dragicevic, Mirko Pehar |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje | 8 |
| Najwyżej w rankingu | 14 (18 sierpnia 2008) |
| Australian Open | 4R (2010) |
| Roland Garros | 3R (2014, 2016) |
| Wimbledon | QF (2009) |
| US Open | 4R (2016) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje | 2 |
| Najwyżej w rankingu | 44 (10 kwietnia 2006) |
| Australian Open | SF (2010) |
| Roland Garros | 2R (2004, 2011) |
| Wimbledon | 3R (2005) |
| US Open | 2R (2004, 2007, 2011) |
| Strona internetowa | |
Ivo Karlović (ur. 28 lutego 1979 w Zagrzebiu) – chorwacki tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Aten (2004).
Kariera tenisowa
[edytuj | edytuj kod]W 2000 roku rozpoczął karierę tenisową.
Początkowo grywał w turniejach z serii ITF Futures oraz ATP Challenger Tour.
W 2004 roku zagrał na igrzyskach olimpijskich w Atenach w konkurencji gry pojedynczej. Awansował w zawodach do 3 rundy, po wcześniejszych zwycięstwach z Andreim Pavelem i Arnaudem Clémentem. Odpadł po porażce z Carlosem Moyą.
Pierwszy finał zawodów ATP World Tour osiągnął w roku 2005 na trawiastych kortach w Londynie (Queen’s), eliminując m.in. Lleytona Hewiitta i Thomasa Johanssona. Spotkanie finałowe przegrał z Andym Roddickiem. Na początku 2006 roku Karlović odniósł swoje pierwsze zwycięstwo w turnieju ATP World Tour, podczas rywalizacji deblowej w Memphis. W rundzie finałowej pokonał razem z Chrisem Haggardem Amerykanów Jamesa Blake’a i Mardy’ego Fisha.
W lutym 2007 roku Chorwat doszedł do finału w San José. Mecz o tytuł przegrał z Andym Murrayem. W kwietniu Karlović wygrał swój pierwszy turniej z cyklu ATP World Tour w singlu, podczas rywalizacji na ziemnych kortach w Houston. Po drodze wyeliminował Tommy’ego Haasa, a w finale wynikiem 6:4, 6:1 Mariano Zabaletę. Latem Chorwat triumfował w Nottingham, na nawierzchni trawiastej. W drodze po tytuł pokonał m.in. Dmitrija Tursunowa, a w rundzie finałowej Arnauda Clémenta. W październiku Karlović zwyciężył w halowych rozgrywkach w Sztokholmie, po wygranej w finale nad Thomasem Johanssonem. Tegoż samego roku osiągnął ponadto finał gry podwójnej w Indianapolis, partnerując Tejmurazowi Gabaszwilemu.
Czwarty singlowy tytuł Karlović wywalczył w czerwcu 2008 roku w Nottingham, broniąc tym samym zwycięstwa z 2007 roku. Chorwat po drodze pokonał m.in. w półfinale Gaëla Monfilsa, a w finale Fernando Verdasco. Rok później Karlović osiągnął po raz pierwszy w karierze ćwierćfinał turnieju wielkoszlemowego, podczas Wimbledonu. Wyeliminował wcześniej dwóch zawodników z czołowej „dziesiątki” rankingu, Jo-Wilfrieda Tsongę i Fernando Verdasco; przegrał z Rogerem Federerem. W połowie sierpnia 2008 roku osiągnął najwyższą pozycję rankingową – nr 14.
W styczniu 2010 roku wraz z Dušanem Vemiciem doszedł do półfinału wielkoszlemowego Australian Open. Chorwacko-serbska para pokonała po drodze m.in. debel Łukasz Kubot-Oliver Marach oraz parę Lukáš Dlouhý-Leander Paes. W tego samego roku Karlović doszedł do finału singla w Delray Beach. Spotkanie finałowe przegrał z Ernestsem Gulbisem.
Piąty singlowy tytuł tenisista chorwacki wywalczył po pięciu latach, w lipcu 2013 roku w Bogocie. W finale pokonał Alejandro Fallę.
W lutym 2014 roku Karlović doszedł do finału turnieju w Memphis, w którym uległ Keiemu Nishikoriemu. W maju przegrał w meczu mistrzowskim zawodów w Düsseldorfie wynikiem 2:6, 6:7(4) z Philippem Kohlschreiberem. W lipcu zanotował kolejny finał singlowy – w Newport przegrał 3:6, 7:6(4), 6:7(3) z Lleytonem Hewittem. W tym samym miesiącu Karlović był uczestnikiem finału w Bogocie, w którym uległ Bernardowi Tomiciowi.
Kolejne singlowe zwycięstwo Chorwat osiągnął w lutym 2015, po wygranej w Delray Beach z Donaldem Youngiem 6:3, 6:3. W czerwcu Karlović został mistrzem gry podwójnej w ’s-Hertogenbosch wspólnie z Łukaszem Kubotem. Debel ten pokonał w finale Pierre’a-Huguesa Herberta i Nicolasa Mahuta. W lipcu ponownie osiągnął finał w Newport, lecz tym razem uległ w nim 6:7(5), 7:5, 6:7(2) Rajeevowi Ramowi.
W sezonie 2016 Karlović został zwycięzcą dwóch turniejów, w Newport oraz Los Cabos. Był także w finale zawodów w Waszyngtonie.
Od roku 2000 Karlović jest reprezentantem Chorwacji w Pucharze Davisa. Do końca 2016 rozegrał dla zespołu 27 meczów (singiel i debel), z których w 13 wygrywał.
Karlović jest najwyższym zawodnikiem w gronie stu najlepszych tenisistów od wprowadzenia rankingu światowego w 1973 – mierzy 211 cm. Potężnemu wzrostowi zawdzięcza nieprzeciętne możliwości serwisowe. 19 czerwca 2015 roku, podczas turnieju w Halle, ustanowił rekord świata w liczbie zaserwowanych asów w meczu do dwóch wygranych setów, serwując 45 asów i pokonując Tomáša Berdycha 7:5, 6:7(8), 6:3[1]. Karlović jako drugi tenisista w historii przekroczył liczbę 10 000 zaserwowanych asów. Miało to miejsce podczas turnieju w Montrealu w 2015 roku w zwycięskim meczu drugiej rundy przeciwko Milosowi Raonicowi[2]. Karlović był też rekordzistą w prędkości serwisu[3].
Finały w turniejach ATP Tour
[edytuj | edytuj kod]| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (8–11)
[edytuj | edytuj kod]| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 12 czerwca 2005 | Londyn (Queen’s) | Trawiasta |  Andy Roddick | 6:7(7), 6:7(4) |
| Finalista | 2. | 18 lutego 2007 | San José | Twarda (hala) |  Andy Murray | 7:6(3), 4:6, 6:7(2) |
| Zwycięzca | 1. | 15 kwietnia 2007 | Houston | Ceglana |  Mariano Zabaleta | 6:4, 6:1 |
| Zwycięzca | 2. | 23 czerwca 2007 | Nottingham | Trawiasta |  Arnaud Clément | 3:6, 6:4, 6:4 |
| Zwycięzca | 3. | 12 października 2007 | Sztokholm | Twarda (hala) |  Thomas Johansson | 6:3, 3:6, 6:1 |
| Zwycięzca | 4. | 22 czerwca 2008 | Nottingham | Trawiasta |  Fernando Verdasco | 7:5, 6:7(4), 7:6(8) |
| Finalista | 3. | 28 lutego 2010 | Delray Beach | Twarda |  Ernests Gulbis | 2:6, 3:6 |
| Zwycięzca | 5. | 21 lipca 2013 | Bogota | Twarda |  Alejandro Falla | 6:3, 7:6(4) |
| Finalista | 4. | 16 lutego 2014 | Memphis | Twarda (hala) |  Kei Nishikori | 4:6, 6:7(0) |
| Finalista | 5. | 24 maja 2014 | Düsseldorf | Ceglana |  Philipp Kohlschreiber | 2:6, 6:7(4) |
| Finalista | 6. | 13 lipca 2014 | Newport | Trawiasta |  Lleyton Hewitt | 3:6, 7:6(4), 6:7(3) |
| Finalista | 7. | 20 lipca 2014 | Bogota | Twarda | Bernard Tomic | 6:7(5), 6:3, 6:7(4) |
| Zwycięzca | 6. | 22 lutego 2015 | Delray Beach | Twarda | Donald Young | 6:3, 6:3 |
| Finalista | 8. | 19 lipca 2015 | Newport | Trawiasta | Rajeev Ram | 6:7(5), 7:5, 6:7(2) |
| Zwycięzca | 7. | 17 lipca 2016 | Newport | Trawiasta |  Gilles Müller | 6:7(2), 7:6(5), 7:6(12) |
| Finalista | 9. | 24 lipca 2016 | Waszyngton | Twarda | Gaël Monfils | 7:5, 6:7(6), 4:6 |
| Zwycięzca | 8. | 13 sierpnia 2016 | Los Cabos | Twarda | Feliciano López | 7:6(5), 6:2 |
| Finalista | 10. | 18 czerwca 2017 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta | Gilles Müller | 6:7(5), 6:7(4) |
| Finalista | 11. | 5 stycznia 2019 | Pune | Twarda |  Kevin Anderson | 6:7(4), 7:6(2), 6:7(5) |
Gra podwójna (2–1)
[edytuj | edytuj kod]| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 26 lutego 2006 | Memphis | Twarda (hala) | Chris Haggard | James Blake Mardy Fish | 0:6, 7:5, 10–5 |
| Finalista | 1. | 29 lipca 2007 | Indianapolis | Twarda |  Tejmuraz Gabaszwili | Juan Martín del Potro Travis Parrott | 6:3, 2:6, 6–10 |
| Zwycięzca | 2. | 13 czerwca 2015 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta |  Łukasz Kubot | Pierre-Hugues Herbert Nicolas Mahut | 6:2, 7:6(9) |
Starty wielkoszlemowe (gra pojedyncza)
[edytuj | edytuj kod]| Turniej | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | Wygrane turnieje | Bilans w turnieju |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | – | 2R | 1R | 1R | 1R | 3R | 2R | 4R | 1R | 3R | 1R | 1R | 2R | 1R | 3R | 3R | 2R | 2R | – | 0 / 17 | 16–17 |
| French Open | – | 1R | 1R | 2R | 2R | 1R | 1R | – | 1R | 1R | – | 3R | 1R | 3R | 2R | 1R | 2R | – | – | 0 / 14 | 8–14 |
| Wimbledon | 3R | 4R | 1R | 1R | 1R | 1R | QF | – | 2R | 2R | – | 1R | 4R | 2R | 1R | 2R | 2R | NH | – | 0 / 15 | 17–15 |
| US Open | 3R | 1R | 2R | 1R | 1R | 3R | 1R | – | 3R | 1R | 2R | 2R | 2R | 4R | 1R | – | 1R | 1R | 1R | 0 / 17 | 13–17 |
| Bilans spotkań | 4–2 | 4–4 | 1–4 | 1–4 | 1–4 | 4–4 | 5–4 | 3–1 | 3–4 | 3–4 | 1–2 | 3–4 | 5–4 | 6–4 | 3–4 | 3–3 | 3–4 | 1–2 | 0–0 | 0–1 | 54–63 |
- W latach 2000–2002 nie zakwalifikował się do turnieju wielkoszlemowego.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Ivo Karlovic breaks aces record in Berdych win at Gerry Weber Open. bbc.com, 2015-06-19. [dostęp 2015-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-08-20)]. (ang.).
- ↑ ATP Staff: Karlovic Cracks 10,000th Ace. atpworldtour.com, 2015-09-12. [dostęp 2015-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-30)]. (ang.).
- ↑ ATP Staff: Aussie Groth Hits Speedy Serves. atpworldtour.com, 2012-05-12. [dostęp 2015-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-15)]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-31] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-31] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-31] (ang.).