Bernarda Ligęza – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data urodzenia | |||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||
|
Bernarda Ligęza, po mężu Kisielewska (ur. 2 października 1963[1]) – polska lekkoatletka, (sprinterka), halowa mistrzyni Polski.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Była zawodniczka Hutnika Kraków.
Na mistrzostwach Polski seniorów na otwartym stadionie zdobyła cztery medale, w tym srebro w biegu na 100 metrów w 1981, srebro w sztafecie 4 x 100 metrów w 1983, brąz w biegu na 100 metrów w 1982 i 1983[2]. W 1982 została halową mistrzynią Polski seniorek w biegu na 60 metrów, a w 1983 zdobyła na tym samym dystansie brązowy medal halowych mistrzostw Polski[3].
Rekordy życiowe[4]:
- 100 m – 11,74 (21.06.1982)
- 200 m – 24,27 (2.07.1983)
- skok w dal - 6,24 (9.05.1987)
- trójskok - 12,32 (20.9.1987)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki 1919-1994, wyd. Warszawa 1994, s. 170
- ↑ Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1922-2011. Konkurencje kobiece, wyd. Bydgoszcz 2011, s. 404
- ↑ Daniel Grinberg i inni Historia polskiej lekkoatletyki halowej 1924-2014, wyd. Warszawa-Sopot 2014, s. 437
- ↑ Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki 1919-1994, wyd. Warszawa 1994, s. 170, 175, 200, 203