Bernhard Döbbing – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bernhard Döbbing
Josef Heinrich Maria Döbbing
Kraj działania

Królestwo Włoch

Data i miejsce urodzenia

8 lipca 1855
Münster

Data i miejsce śmierci

14 marca 1916
Rzym

Biskup diecezjalny Nepi i Sutri
Okres sprawowania

1900–1916

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

22 czerwca 1879

Nominacja biskupia

2 kwietnia 1900

Sakra biskupia

22 kwietnia 1900

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

22 kwietnia 1900

Konsekrator

Francesco Satolli

Współkonsekratorzy

Casimiro Gennari
Amilcare Tonietti

Bernhard Döbbing OFM, właśc. Josef Heinrich Maria Döbbing (ur. 8 lipca 1855 w Münsterze, zm. 14 marca 1916 w Rzymie) – niemiecki biskup katolicki, ordynariusz diecezji Nepi i Sutri w latach 1900–1916, franciszkanin.

Biografia

[edytuj | edytuj kod]

Josef Döbbing urodził się w Münsterze w Nadrenii Północnej-Westfalii, w rodzinie szewca Heinricha i Josefine zd. Westermann 8 lipca 1855 roku. Do Zakonu Braci Mniejszych wstąpił w prowincji saksońskiej w Warendorfie w 1874 roku, przyjmując imię zakonne Bernhard. Jako nowicjusz musiał w dobie Kulturkampfu wyemigrować do Stanów Zjednoczonych. Po odbyciu studiów filozoficzno-teologicznych otrzymał święcenia kapłańskie w Cleveland 22 czerwca 1879 roku. W 1881 roku przybył do klasztoru w Quaracchi koło Florencji. Po 1883 zarządzał irlandzkim Instytutem św. Izydora w Rzymie oraz w Capranice. W 1892 założył niemiecki klasztor w Castel Sant’Elia we Włoszech. Pod jego kierownictwem odrestaurowano i rozbudowano sanktuarium pielgrzymkowe S. Maria ad Rupes, połączone z bazyliką w Castel Sant'Elia, a także odnowiono wspólnotę w Amaseno. Powołany na stolicę biskupią diecezji Nepi i Sutri w Królestwie Włoch 2 kwietnia 1900, został konsekrowany 22 kwietnia 1900 przez kard. Francesco Satolliego. Współkonsekratorami byli biskupi Casimiro Gennari i Amilcare Tonietti. Wywarł wpływ na reformę seminariów diecezjalnych w rejonie Wenecji i Florencji. Uczestniczył w przygotowaniu encykliki Singulari quadam Piusa X z 24 września 1912 roku. Po przystąpieniu Królestwa Włoch do wojny był napiętnowany za swoje niemieckie pochodzenie[1].

Za episkopatu bpa Döbbinga do kościoła Franciszkanów w Panewnikach na Górnym Śląsku sprowadzone zostały relikwie świętych Romana i Ptolomeusza z Nepi w 1913 roku[2]. Biskup Döbbing zmarł w Rzymie 14 marca 1916. Został pochowany na cmentarzu zakonnym w Castel Sant’Elia[3][4].

Dzieła

[edytuj | edytuj kod]
  • Statuta collegii S. Isidori, ff. hibernorum S. Francisci recollectorum de urbe. Typographia Pacis, Philippi Cuggiani 1885.
  • De studio doctrinae scholasticorum, imprimis duorum Principium S. Thomae et S. Bonaventurae. 1886.
  • Atti e statuti del Sinodo Diocesano Nepesino-Sutrino, Tipografia Vaticana, Roma 1908, OCLC 634884982.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Lothar Hardick: Döbbing, Bernhard (Taufname Josef Heinrich Maria). deutsche-biographie.de. [dostęp 2022-04-16]. (niem.).
  2. Syrach Janicki: Jubileusz 100-lecia konsekracji bazyliki w Panewnikach. Jaworzynka-Panewniki: Klasztor Franciszkanów w Panewnikach, 2008, s. 33-35.
  3. David M. Cheney: Bishop Bernardo Giuseppe Doebbing, O.F.M. †. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2022-04-16]. (ang.).
  4. Mons. Giuseppe Bernardo Doebbing. diocesicivitacastellana.com. [dostęp 2022-04-16]. (wł.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]