French
DeutschBiskupice (powiat opatowski) – Wikipedia, wolna encyklopedia
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2020) | 85[2] |
| Strefa numeracyjna | 15 |
| Kod pocztowy | 27-580[3] |
| Tablice rejestracyjne | TOP |
| SIMC | 0805991[4] |
Położenie na mapie gminy Sadowie  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego  | |
Położenie na mapie powiatu opatowskiego  | |
 50°49′30″N 21°18′58″E/50,825000 21,316111[1] | |
Biskupice – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie opatowskim, w gminie Sadowie[4][5].
Przez wieś przechodzi 
czerwony szlak rowerowy z Nowej Słupi do Opatowa. We wsi rozpoczyna się rzeka Opatówka, wpływająca do Opatowa.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Od około 1237 roku, na mocy nadania księcia Henryka Brodatego, wieś wchodziła w skład dóbr biskupów lubuskich, od których pochodzi nazwa miejscowości. Do około 1300 roku znajdowała się we wsi rezydencja biskupów lubuskich, przeniesiona po napadzie na biskupa Jana do lepiej ufortyfikowanego Opatowa. W 1514 roku biskupstwo lubuskie sprzedało dobra opatowskie wraz z Biskupicami podkanclerzemu Krzysztofowi Szydłowieckiemu. W XVI wieku była własnością wojewody kijowskiego Konstantego Wasyla Ostrogskiego[6]. Miała 5 łanów kmiecych 9 zagrodników młyn, staw, karczmę. Dziesięcinę (do 16 grzyw.) pobierali biskupi. Czynsz z łanu wynosił 12 skojców. (Długosz L. B., I, 639).
W wieku XIX Biskupice były wsią w powiecie opatowskim, gminie Modliborzyce, parafii Opatów (7 wiorst), miały 20 domów, 94 mieszkańców i 346 mórg włościańskich obszaru[7].
Wieś w powiecie sandomierskim w województwie sandomierskim.
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Biskupice. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa tarnobrzeskiego.
Kościół
[edytuj | edytuj kod]W Biskupicach znajduje się drewniany kościół pod wezwaniem Świętego Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny, który wybudowano w latach 1954-1956. Przypomina duży dom mieszkalny – z niewielką wieżą – ponieważ tylko na taki obiekt wydały zezwolenie ówczesne władze. W późniejszym okresie do kościoła dobudowane zostały zakrystia oraz przedsionek od strony zachodniej (jako główne wejście). W latach 2006–2013 wybudowano nowy ceglany jednonawowy kościół kryty dachówką pod tym samym wezwaniem[8].
Szkoła
[edytuj | edytuj kod]We wsi znajduje się szkoła wybudowana w 1920 roku. W czasie okupacji niemieckiej w szkole działał szpital wojenny.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 6153
- ↑ Raport o stanie gminy w roku 2020. Stan ludności 31.12.2020 str. 13-14 [dostęp 2022-04-14]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 66 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Województwo sandomierskie w drugiej połowie XVI wieku. ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 1993, s. 106.
- ↑ Biskupice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 158.
- ↑ RedxMCH, Biskupice - Św. Józefa [online], Diecezja Sandomierska, 30 kwietnia 2017 [dostęp 2019-01-02] (pol.).