Bitwa pod Złoczewem – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bitwa pod Złoczewem
	powstanie styczniowe
Czas	22 sierpnia 1863
Miejsce	okolice Złoczewa
Terytorium	Królestwo Kongresowe
Wynik	zwycięstwo Rosjan
Strony konfliktu
powstańcy styczniowi	Imperium Rosyjskie
Dowódcy
Edmund Taczanowski	ppłk Tarasiewicz
Siły
ok. 1500	ok. 3000
Straty
5 zabitych,; 50 rannych i w niewoli	1 zabity,; 7 rannych
	Położenie na mapie Guberni Królestwa Polskiego (1904) miejsce bitwy
	51°24′53″N 18°36′26″E/51,414722 18,607222

Bitwa pod Złoczewem – ostatnia w regionie Złoczewa potyczka powstania styczniowego stoczona 22 sierpnia 1863 roku pomiędzy oddziałem powstańczym dowodzonym przez generała Edmunda Taczanowskiego^[1], a oddziałem wojsk rosyjskich pod dowództwem podpułkownika Tarasiewicza^[2].

Bitwa miała miejsce na polach pomiędzy Złoczewem, a Kamionką. Oddział generała Taczanowskiego był dobrze uzbrojony, jednak nie był w stanie sprostać w walce będącym w znacznej przewadze siłom rosyjskim. Taczanowski widząc przewagę Rosjan polecił oddziałowi wycofanie się w kierunku Kamionki i Niechmirowa^[2]. W bitwie poległo 5 powstańców^[2].

Przypisy

↑ Historia. Miejski Ośrodek Kultury Złoczew. [dostęp 2013-01-15].
↑ ^a ^b ^c Tomasz Bartosik: Powstanie styczniowe 1863 r. na ziemi złoczewskiej. Urząd Miejski w Złoczewie. [dostęp 2013-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-07)].

[mok-1] Historia. Miejski Ośrodek Kultury Złoczew. [dostęp 2013-01-15].

[urząd-2] Tomasz Bartosik: Powstanie styczniowe 1863 r. na ziemi złoczewskiej. Urząd Miejski w Złoczewie. [dostęp 2013-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-07)].

[1]

[2]