Potyczka w Szycach – Wikipedia, wolna encyklopedia

Potyczka w Szycach
powstanie styczniowe
Czas

4 lutego 1863

Miejsce

Szyce

Terytorium

Królestwo Kongresowe

Wynik

zwycięstwo Polaków

Strony konfliktu
powstańcy styczniowi Imperium Rosyjskie
Dowódcy
Franciszek Gaszyński
Siły
11 ułanów ok. 50
Straty
bez strat wszyscy wzięci do niewoli
Położenie na mapie Guberni Królestwa Polskiego (1904)
Mapa konturowa Guberni Królestwa Polskiego (1904), blisko dolnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
Ziemia50°08′49″N 19°51′25″E/50,146944 19,856944

Potyczka w Szycach – potyczka powstania styczniowego stoczona 4 lutego 1863 roku przy komorze celnej znajdującej się na pograniczu wsi Szyce. Starcie odbyło się między oddziałkiem powstańczym dowodzonym przez Franciszka Gaszyńskiego, a oddziałem rosyjskiej straży granicznej tzw. obejszczyki. Starcie zakończyło się zwycięstwem powstańców.

Z końcem stycznia w niedalekim Ojcowie rozpoczęła się organizacja oddziału powstańczego pod dowództwem Apolinarego Kurowskiego. Po wstępnym zorganizowaniu, wysłał Kurowski nieduże oddziałki, aby oczyścić tereny nadgraniczne z rosyjskiej straży granicznej. Kurowski otrzymał informację, że w Szycach znajduje się tylko 7 rosyjskich żołnierzy. Wysłał więc na nich 11 ułanów. Polacy dotarli do Szyc około godziny 11 i od razu przypuścili gwałtowny atak na 17 konnych strażników granicznych, mających oficera na czele. Rosyjski oficer od razu się poddał. Jeńców, zdobytą broń i konie powstańcy przekazali pod opiekę miejscowym chłopom. Ułani ruszyli potem nad granicę, gdzie znajdowała się rosyjska piechota. Tam Polacy znowu zaatakowali w galopie. Tutaj znowu oficer rosyjski poddał się razem ze swoimi ludźmi. Wyprawa zakończyła się sukcesem. Powstańcy przywieźli z tej wyprawy do Ojcowa 27 koni, 45 karabinów, 17 pałaszy, 17 pistoletów i 6 rubli kasy. Za tę wyprawę Franciszek Gaszyński został awansowany do stopnia porucznika.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]