Bitwa pod farmą Cryslera – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bitwa pod farmą Cryslera
Wojna brytyjsko-amerykańska
ilustracja
Czas

11 listopada 1813

Miejsce

pod Montrealem

Terytorium

Quebec

Wynik

Zwycięstwo brytyjskie

Strony konfliktu
Brytyjczycy Stany Zjednoczone
Dowódcy
William Mulcaster
Joseph Morrison
James Willkinson
Richard Johnson
Siły
800 żołnierzy brytyjskich
Kanadyjska milicja
Indianie
8000 żołnierzy
Straty
22 zabitych
148 rannych
102 zabitych
237 zaginionych
Położenie na mapie Kanady
Mapa konturowa Kanady, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
Położenie na mapie Quebecu
Mapa konturowa Quebecu, blisko dolnej krawiędzi po lewej znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
44°56′33″N 75°04′14″W/44,942500 -75,070556

Bitwa pod farmą Cryslera – bitwa wojny brytyjsko-amerykańskiej 1812 roku, która rozegrała się w drugim roku wojny w okolicach Montrealu (dzisiaj w prowincji Quebec) 11 listopada 1813 roku.

Planem amerykańskiego generała Jamesa Willkinsona było uderzenie ze swym ośmiotysięcznym oddziałem na Montreal. Wilkinson liczył także na połączenie się z czterotysięcznym oddziałem generała Hamptona, który w międzyczasie został rozproszony w bitwie pod Chateaguay. Wilkinson spotkał brytyjski oddział składający się 800 żołnierzy, wspomagany niewielką liczbą kanadyjskiej milicji i nielicznym oddziałem indiańskim. Willkinson przyjął bitwę w okolicach farmy Cryslera oddalonej około 150 km od Montrealu. W pierwszej fazie bitwy Wilkinson wysłał wydzielony pieszy oddział, by zaatakował lewe skrzydło Brytyjczyków. W czasie marszu pododdział amerykański został niespodziewanie zaatakowany przez milicję i Indian. Amerykanie zaangażowali się w potyczkę, łatwo rozpraszając napastników. Dało to jednak czas Brytyjczykom na przegrupowanie szeregu i oddanie kilku salw z broni palnej w stronę atakujących, co ich skutecznie powstrzymało. Nie powiódł się także drugi pieszy atak amerykański, ani szarża kawaleryjska na skutecznie broniony brytyjski szaniec. Wilkinson straciwszy około 300 żołnierzy postanowił przerwać bitwę i wycofać się. W czasie ewakuacji oddziału na statki nastąpił kontratak brytyjski, w wyniku którego zginęło kolejnych 50 Amerykanów, a sam dowódca został ranny. Po klęsce w tej bitwie Amerykanie nie podjęli już dalszych prób ataków na Quebec i wycofali się w kierunku Plattsburgha.