Bitwa w Zatoce Tokijskiej – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bitwa w Zatoce Tokijskiej
	II wojna światowa, wojna na Pacyfiku
Czas	22–23 lipca 1945
Miejsce	Zatoka Tokijska, koło półwyspu Bōsō
Terytorium	Japonia
Wynik	zwycięstwo Amerykanów
Strony konfliktu
Japonia	Stany Zjednoczone
Dowódcy
nieznany	T.H. Hederman
Siły
1 trałowiec,; 1 ścigacz okrętów podwodnych,; 2 statki transportowe	9 niszczycieli
Straty
1 statek transportowy zatopiony,; 1 statek transportowy uszkodzony	brak
brak współrzędnych

Bitwa w Zatoce Tokijskiej – atak okrętów United States Navy na japońskie okręty w pobliżu końcówki półwyspu Bōsō w nocy 22 lipca 1945 roku. Była to ostatnia konfrontacja okrętów alianckich z japońskimi na morzu podczas II wojny światowej. 61. Dywizjon Niszczycieli (ang. Destroyer Squadron 61) US Navy stoczył walkę z japońskim konwojem morskim składającym się z dwóch statków transportowych oraz dwóch mniejszych okrętów eskortowych Cesarskiej Marynarki Wojennej. Amerykanie zatopili jeden statek transportowy, "Nr 5 Hakutetsu Maru" o wyporności 810 t, oraz uszkodzili inny statek transportowy, "Enbun Maru" o wyporności 7030 t. Japońskie okręty eskortowe nie zostały uszkodzone w tym starciu.

Bibliografia

Strzelanina w Zatoce Tokijskiej. [w:] USS DeHaven Sailor's Association [on-line]. [dostęp 2010-08-10]. (ang.).
Bob Culver: Our Ship's Diary As Told By The Crew: Uss Samuel N. Moore Dd-747. Iuniverse Inc, 2004. ISBN 0-595-33762-7.