Bogusław Kogut – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bogusław Kogut

Data i miejsce urodzenia	2 września 1925 Klęczany
Data i miejsce śmierci	15 marca 1987 Poznań
Zawód, zajęcie	poeta, prozaik, poseł
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Bogusław Kogut (ur. 2 września 1925 w Klęczanach, koło Sędziszowa, zm. 15 marca 1987) – polski poeta, prozaik, publicysta, polonista, poseł na Sejm PRL II kadencji.

Podczas II wojny światowej żołnierz Batalionów Chłopskich. W latach 1956–1960 redaktor naczelny Tygodnika Zachodniego. Pisarz związany z Poznaniem. W latach 1957–1961 poseł na Sejm II kadencji z ramienia PZPR. W PZPR i ZLP od 1951. Członek egzekutywy Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Poznaniu i egzekutywy POP PZPR przy Oddziale Poznańskim ZLP (od 1981). Wiceprezes Oddziału Poznańskiego ZLP i członek jego Zarządu Głównego (1954-1956). Laureat nagród literackich Rzeszowa i Poznania.

Został pochowany na Cmentarzu Junikowo w Poznaniu w Alei Zasłużonych (AZ-2-P2-30)^[1].

• Dom ocalony (1953),
• Śmierć Don Kichota (1961),
• Syn pułkownika (1962),
• Kalina (1963),
• Kłusownicy i naganiacze (1963),
• Traktat o rękach (1964),
• Nietoperze (1964),
• Komu wolno żyć (1965),
• Misja porucznika Kuny (1965),
• Jeszcze miłość (1967),
• Romans sentymentalny (1968),
• Dum-dum (1973),
• Kronika bez końca (1981),
• Tryptyki i erotyki (1985).

• Order Sztandaru Pracy I klasy
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Partyzancki

• Profil na stronie Biblioteki Sejmowej