Borów (województwo lubuskie) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Borów
wieś
Ilustracja
Kościół Chrystusa Króla
Państwo

 Polska

Województwo

 lubuskie

Powiat

świebodziński

Gmina

Świebodzin

Liczba ludności (2022)

270[2]

Strefa numeracyjna

68

Kod pocztowy

66-211[3]

Tablice rejestracyjne

FSW

SIMC

0914929

Położenie na mapie gminy Świebodzin
Mapa konturowa gminy Świebodzin, po lewej znajduje się punkt z opisem „Borów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Borów”
Położenie na mapie województwa lubuskiego
Mapa konturowa województwa lubuskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Borów”
Położenie na mapie powiatu świebodzińskiego
Mapa konturowa powiatu świebodzińskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Borów”
Ziemia52°13′38″N 15°26′40″E/52,227222 15,444444[1]

Borów (niem. Birkholz) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie świebodzińskim, w gminie Świebodzin.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Wieś wzmiankowana w 1365 roku, dokumentem w którym proboszcz z Niekarzyna, przyznaje klasztorowi trzebnickiemu dziesięcinę z kilku wsi w tym z Borowa. W XV wieku doszło do podziału własności nad wsią pomiędzy klasztor, a miasto Świebodzin. Od 1696 roku Borów staje się miejscowością prywatną, a następnie wielokrotnie zmienia właściciela. W 1905 roku zanotowano, iż we wsi mieszkało dwudziestu Polaków, głównie emigrantów z Wielkopolski. W latach siedemdziesiątych XIX wieku trwały, zakończone niepowodzeniem, poszukiwania wokół wsi węgla brunatnego. Po przejściu wsi pod administrację polską już we wrześniu 1945 roku otwarto szkołę podstawową, którą prowadziła nauczycielka Helena Sosnowska[4].

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest[5]:

  • zespół kościelny:
    • kościół filialny pod wezwaniem Chrystusa Króla, zabytkowy z 1855 roku, parafii Wilkowo, stoi w centralnej części wsi
    • dzwonnica, drewniana z połowy XIX wieku
    • ogrodzenie, z XVIII wieku/XIX wieku
    • grobowiec rodziny von Elk, z 1926 roku.

Niedaleko od Borowa, na brzegu jeziora Niesłysz, znajduje się dobrze zachowane średniowieczne grodzisko[6].

Ludzie urodzeni w Borowie

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 9172
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 85 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Wojciech Strzyżewski (red.), Dzieje Świebodzina, Świebodzin: Muzeum Regionalne w Świebodzinie, 2007, s. 467-470, ISBN 83-922814-3-8, OCLC 173258419 [dostęp 2020-09-26].
  5. Rejestr zabytków nieruchomych woj. lubuskiego - stan na 31.12.2012 r.. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 73. [dostęp 2013-02-18].
  6. Krzysztof Garbacz: GRODZISKO NIESULICE. OT NID w Zielonej Górze, 2014-07-01. [dostęp 2017-06-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-18)].