Witosław (województwo lubuskie) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Witosław
osada
Państwo

 Polska

Województwo

 lubuskie

Powiat

świebodziński

Gmina

Świebodzin

Liczba ludności (2006)

252

Strefa numeracyjna

68

Kod pocztowy

66-200[2]

Tablice rejestracyjne

FSW

SIMC

0914964

Położenie na mapie gminy Świebodzin
Mapa konturowa gminy Świebodzin, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Witosław”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Witosław”
Położenie na mapie województwa lubuskiego
Mapa konturowa województwa lubuskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Witosław”
Położenie na mapie powiatu świebodzińskiego
Mapa konturowa powiatu świebodzińskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Witosław”
Ziemia52°17′16″N 15°32′57″E/52,287778 15,549167[1]

Witosław (niem. Wittig Ziegelei) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie świebodzińskim, w gminie Świebodzin.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Osada powstała w 1854 roku, obok założonej przez Louisa Kramma cegielni. Dalsze losy Witosławia, związane są ściśle z rozbudową i unowocześnianiem istniejącej cegielni, co spowodowało między innymi stworzenie osiedla dla zatrudnionych w fabryce ceglarzy. W 1914 roku zakład przejął Max Wittig, ówczesny właściciel majątku dworskiego w Glińsku. Po 1945 roku cegielnia została zlikwidowana, jednak osada rozwinęła się dzięki zlokalizowaniu na jej terenie PGR, obok którego postawiono bloki mieszkalne dla pracowników oraz przedszkole[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 148924
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1474 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. Wojciech Strzyżewski (red.), Dzieje Świebodzina, Świebodzin: Muzeum Regionalne w Świebodzinie, 2007, s. 535-536, ISBN 83-922814-3-8, OCLC 173258419 [dostęp 2020-09-26].