Osogóra – Wikipedia, wolna encyklopedia
przysiółek wsi | |
Zabudowa wsi Osogóra | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Część miejscowości | |
Liczba ludności (2006) | 40 |
Strefa numeracyjna | 68 |
Kod pocztowy | 66-200[2] |
Tablice rejestracyjne | FSW |
SIMC | 0915188 |
Położenie na mapie gminy Świebodzin | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa lubuskiego | |
Położenie na mapie powiatu świebodzińskiego | |
52°11′12″N 15°34′46″E/52,186667 15,579444[1] |
Osogóra (niem. Friedrichstabor) – przysiółek wsi Rudgerzowice w Polsce, położony w województwie lubuskim, w powiecie świebodzińskim, w gminie Świebodzin[3][4].
W latach 1975–1998 przysiółek administracyjnie należał do województwa zielonogórskiego.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Osogóra powstała w 1774 roku, jako nowe osiedle dla niemieckich kolonistów w ramach akcji zwanej kolonizacją frederycjańską. Dziesięć działek wydzielono z dominium w Rakowie, zapewniając dla przyszłych kolonistów po 10 ha gruntów rolnych na każde gospodarstwo. Osogóra posiada jednolite założenie osadnicze ze szczytami domów skierowanymi ku drodze, za którymi były zlokalizowane budynki gospodarcze. Wieś około 1790 roku była zamieszkiwana przez dziesięć rodzin i mniej więcej podobna liczba utrzymała się aż do dziś, na przeszkodzie w rozwoju wsi zaważyło położenie na uboczu głównych dróg, słabe gleby oraz znaczna odległość od Świebodzina[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 94615
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1097 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Rejestr TERYT. Jednostki podziału terytorialnego (TERC). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2023-07-18].
- ↑ Wojciech Strzyżewski (red.), Dzieje Świebodzina, Świebodzin: Muzeum Regionalne w Świebodzinie, 2007, s. 507-508, ISBN 83-922814-3-8, OCLC 173258419 [dostęp 2020-09-26] .