Bronocice – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bronocice
	wieś
Państwo	Polska
Województwo	świętokrzyskie
Powiat	pińczowski
Gmina	Działoszyce
Liczba ludności (2011)	77
Strefa numeracyjna	41
Kod pocztowy	28-440
Tablice rejestracyjne	TPI
SIMC	0236978
	Położenie na mapie gminy Działoszyce Bronocice
	Położenie na mapie Polski Bronocice
	Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego Bronocice
	Położenie na mapie powiatu pińczowskiego Bronocice
	50°20′24″N 20°21′44″E/50,340000 20,362222

Bronocice – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie pińczowskim, w gminie Działoszyce^[6]^[5].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.

Części wsi

Integralne części wsi: Bronocice^[6]^[5]
SIMC	Nazwa	Rodzaj
236984	Czworaki	część wsi
236990	Marcinów	część wsi
237009	Parcelacja	część wsi

Historia

W wieku XIX opisano Bronocice^[7] jako wieś, nad rzeką Nidzicą, w powiecie pińczowskim, gminie Drożejowice, parafii Skalbmierz.

Według spisu miast, wsi, osad Królestwa Polskiego z roku 1827 w Bronocicach było 29 domów, 197 mieszkańców, a także młyn wodny, od Skalbmierza odległe wiorst 3, od Pińczowa wiorst 21, od Działoszyc wiorst 3, od rzeki Nidy wiorst 21.

Spis z roku 1880 pokazał rozległości 359 mórg. Wieś graniczyła z Podgajam, Szczotkowicami, Prokocicami, Szarbiją, Rosiejowem i Dziekanowicami.

Na terenie Bronocic odkryto pozostałości po pradawnej osadzie z okresu kultury pucharów lejkowatych, datowanej na okres 3770–3540 lat p.n.e. Szczególnie ważne okazało się odkrycie wazy z Bronocic^[8], sprzed ponad 5500 lat, z wizerunkiem czterokołowego wozu. Waza została odkryta w 1976.

Przypisy

↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 10357
↑ Wieś Bronocice w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-04-24] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 89 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
↑ ^a ^b ^c GUS. Rejestr TERYT.
↑ ^a ^b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
↑ Bronocice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 381 .
↑ Waza z Bronocic.

Bibliografia

Janusz Krzysztof Kozłowski, Piotr Kaczanowski: Wielka historia Polski. T. 1: Najdawniejsze dzieje ziem polskich. Kraków: Fogra Oficyna Wydawnicza, 1998, s. 119, 124. ISBN 83-85719-34-2.

Linki zewnętrzne

Waza z Bronocic – najstarszy wizerunek pojazdu kołowego na świecie
Muzeum Archeologiczne w Krakowie: Wozy z Bronocic. ma.krakow.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-22)].
artykuł w Wiedzy i Życiu. archiwum.wiz.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-14)].
Bronocice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 381 .
Bronocice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 236 .

[prng-1] Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 10357

[pwl-2] Wieś Bronocice w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-04-24] , liczba ludności na podstawie danych GUS.

[nsp-3] GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..

[poczta-4] Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 89 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .

[teryt-5] GUS. Rejestr TERYT.

[R2013-6] Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).

[SgKP-7] Bronocice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 381 .

[8] Waza z Bronocic.

[2]

[3]

[4]

[5]

[1]

[6]

[7]

[8]

Miasta	Działoszyce
Wsie	Biedrzykowice Bronocice Bronów Chmielów Dębiany Dębowiec Dziekanowice Dzierążnia Dziewięczyce Gaik Iżykowice Jakubowice Januszowice Jastrzębniki Ksawerów Kujawki Kwaszyn Lipówka Marianów Niewiatrowice Opatkowice Pierocice Podrózie Sancygniów Stępocice Sudół Sypów Szczotkowice Szyszczyce Świerczyna Teodorów Wola Knyszyńska Wolica Wymysłów Zagaje Dębiańskie Zagórze
Kolonia	Gołębiówka
Osada leśna	Tomków-Gajówka
Integralne części wsi	Ameryka Północna Ameryka Wschodnia Biała Góra Bereza Chadziajówka Chałupki Cyganów Czworaki Dolnia Grupa Duże Kujawki Ewinów Figura Folwark Górnia Grupa Gościniec (Dębiany) Gościniec (Sudół) Gościniec (Zagaje Dębiańskie) Jantonie Knyszyn Kopanina Krzywania Łabędź Łopaty Łysowiec Małe Kujawki Marcinów Misiak Nowiny Nowy Bronów Obrytka Okręglica (Kwaszyn) Okręglica (Wolica) Padalec Pagórek Parcelacja Park Piekło Pieroś Pisarzówka Pociecha Pod Ksawerowem Pod Lasem Pod Latosem Podgaje Pozelów Przytyk Ratajka Serwitory Stary Bronów Stary Chmielów Ściegna Węchadłowskie Wisielówka Wierówki Wodny Dół Wodonica Wyrwa (Podrózie) Wyrwa (Stępocice) Za Górą Zajamie Zamłynie Zamoście Zapiece Zielona Żółta Kolonia (Lipówka) Żółta Kolonia (Świerczyna) Żorownik