Carlos Saura – Wikipedia, wolna encyklopedia

Carlos Saura

Prawdziwe imię i nazwisko	Carlos Saura Atarés
Data i miejsce urodzenia	4 stycznia 1932 Huesca
Data i miejsce śmierci	10 lutego 2023 Madryt
Zawód	reżyser, scenarzysta, producent filmowy, pisarz
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Carlos Saura Atarés (ur. 4 stycznia 1932 w Huesca w Aragonii, zm. 10 lutego 2023 w Madrycie^[1]) – hiszpański reżyser filmowy, scenarzysta, pisarz i producent filmowy. Brat malarza Antonia Saury.

Saura jako nastolatek poważnie interesował się fotografią i z powodzeniem ją uprawiał. W 1953 rozpoczął studia w Instytucie Kinematografii (Instituto de Investigaciones y Estudios Cinematográficos) w Madrycie. Ukończył je w 1957, zdobywając dyplom reżysera. Następnie wykładał w Instytucie do 1963, kiedy to zwolniono go z przyczyn politycznych (tworzył filmy będące krytyką reżimu generała Franco, co wpędzało go w nieustanne problemy z cenzurą).

Pierwsze jego filmy można zaliczyć do nurtu hiszpańskiego neorealizmu, później pozostawał pod wpływem twórczości Luisa Buñuela. Charakterystyczne motywy twórczości filmowej Saury to: śmierć i przemijanie, samotność, wpływ marzeń sennych i wspomnień na rzeczywistość oraz rozpad rodziny, ale również hiszpańska kultura, która przewija się przez jego filmy i jest tłem bądź źródłem wydarzeń. Wiele jego filmów (głównie w tzw. drugim etapie twórczości) obraca się w kręgu tematów związanych z muzyką i tańcem.

W czasie swej wieloletniej kariery Saura został laureatem bardzo wielu nagród. Otrzymał m.in. dwukrotnie Specjalną Nagrodę Jury w Cannes (w 1973 za Kuzynkę Angelikę oraz w 1976 za Nakarmić kruki), Złotego Niedźwiedzia na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Berlinie w 1981 za Szybciej, szybciej, dwie statuetki Srebrnego Niedźwiedzia za najlepszą reżyserię: za Polowanie (1966) i Mrożony peppermint (1967). Dwa spośród jego filmów nominowano do Oscara w kategorii najlepszy film nieanglojęzyczny: Mama ma sto lat (1979) i Tango (1998). Film Aj, Carmela! przyniósł Saurze w 1990 dwie nagrody Goya (hiszpańska narodowa nagroda filmowa) za najlepszą reżyserię i najlepszą adaptację filmową. W 1997 Saura otrzymał nagrodę dla najlepszego reżysera na Festiwalu Filmowym w Montrealu za Ptaszka. Za film Carmen otrzymał Nagrodę BAFTA za najlepszy film zagraniczny a na MFF w Cannes Technical Grand Prize oraz Złotą Palmę.

Dwukrotnie żonaty, przez wiele lat pozostawał w nieformalnym związku z aktorką Geraldine Chaplin.

 Z tym tematem związana jest kategoria: Filmy w reżyserii Carlosa Saury.

• 2010 – Flamenco dziś (Flamenco, flamenco)
• 2009 – Ja, Don Giovanni
• 2007 – Fados
• 2005 – Iberia
• 2004 – Siódmy dzień (El séptimo día)
• 2002 – Salomé
• 2001 – Buñuel i stół króla Salomóna (Buñuel y la mesa del rey Salomón)
• 1999 – Goya (Goya en Burdeos)
• 1998 – Tango
• 1998 – Esa luz!
• 1997 – Ptaszek (Pajarico)
• 1996 – Taxi
• 1995 – Flamenco (de Carlos Saura)
• 1993 – Zniewaga (Dispara!)
• 1992 – Sevillanas
• 1992 – Maraton (Marathon)
• 1992 – Południe (El sur)
• 1990 – Aj, Carmela! (Ay, Carmela!)
• 1989 – Ciemna noc (La noche oscura)
• 1988 – El Dorado
• 1986 – Czarodziejska miłość (El amor brujo)
• 1984 – Szczudła (Los zancos)
• 1983 – Carmen
• 1982 – Słodkie godziny (Dulces horas)
• 1982 – Antonieta
• 1981 – Szybciej, szybciej (Deprisa, deprisa)
• 1981 – Krwawe gody (Bodas de sangre)
• 1979 – Mama ma sto lat (Mamá cumple cien años)
• 1978 – Z przewiązanymi oczami (Los ojos vendados)
• 1977 – Elizo, życie moje (Elisa, vida mía)
• 1976 – Nakarmić kruki (Cria cuervos)
• 1974 – Kuzynka Angelica (La prima Angélica)
• 1973 – Anna i wilki (Ana y los lobos)
• 1970 – Ogród rozkoszy (El jardín de las delicias)
• 1969 – Kryjówka (La madriguera)
• 1968 – Stres we troje (Stress-es tres-tres)
• 1967 – Mrożony peppermint (Peppermint Frappé)
• 1966 – Polowanie (La caza)
• 1964 – Lament dla bandyty (Llanto por un bandido)
• 1959 – Los Golfos
• 1958 – Cuenca
• 1957 – Niedzielne popołudnie (La tarde del domingo)
• 1956 – Potok Manzanares (El pequeno río Manzanares)

• 2002 – Salomé
• 2001 – Buñuel i stół króla Salomóna
• 1999 – Goya
• 1998 – Tango
• 1997 – Ptaszek
• 1995 – Flamenco (de Carlos Saura)
• 1993 – Zniewaga
• 1992 – Południe
• 1992 – Sevillanas
• 1990 – Aj, Carmela!
• 1989 – Ciemna noc
• 1988 – El Dorado
• 1986 – Czarodziejska miłość
• 1984 – Szczudła
• 1983 – Carmen
• 1982 – Antonieta
• 1982 – Słodkie godziny
• 1981 – Krwawe gody
• 1981 – Szybciej, szybciej
• 1979 – Mama ma sto lat
• 1978 – Z przewiązanymi oczami
• 1977 – Elizo, życie moje
• 1976 – Nakarmić kruki
• 1974 – Kuzynka Angelica
• 1973 – Anna i wilki
• 1970 – Ogród rozkoszy
• 1969 – Kryjówka
• 1968 – Stres we troje
• 1967 – Mrożony peppermint
• 1966 – Polowanie
• 1965 – Muere una mujer
• 1964 – Lament dla bandyty
• 1959 – Los Golfos
• 1958 – Cuenca
• 1957 – Niedzielne popołudnie
• 1956 – Potok Manzanares

• 1976 – Nakarmić kruki
• 1958 – Cuenca

• Carlos Saura w bazie IMDb (ang.)
• Carlos Saura w bazie Filmweb
• Oficjalna strona Carlosa Saury. clubcultura.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-25)].