Ceber (województwo świętokrzyskie) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ceber
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

staszowski

Gmina

Bogoria

Liczba ludności (2021)

148[2]

Strefa numeracyjna

15

Kod pocztowy

28-210[3]

Tablice rejestracyjne

TSZ

SIMC

0788130[4]

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Ceber”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Ceber”
Położenie na mapie powiatu staszowskiego
Mapa konturowa powiatu staszowskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Ceber”
Położenie na mapie gminy Bogoria
Mapa konturowa gminy Bogoria, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Ceber”
Ziemia50°41′03″N 21°13′16″E/50,684167 21,221111[1]

Ceberwieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie staszowskim, w gminie Bogoria[4][5].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.

Części wsi

[edytuj | edytuj kod]
Integralne części wsi Ceber[4][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
0788146 Ceber-Kolonia część wsi

Dawne części wsi – obiekty fizjograficzne

[edytuj | edytuj kod]

W latach 70. XX wieku przyporządkowano i opracowano spis lokalnych części integralnych dla Cebra zawarty w tabeli 2.

Tabela 2. Wykaz urzędowych nazw miejscowych i obiektów fizjograficznych[6]
Nazwa wsi – miasta Nazwy części wsi
– miasta
Nazwy obiektów fizjograficznych
– charakter obiektu
I. Gromada PRZYBOROWICE
  1. Ceber
  1. Ceber-Kolonia
  2. Piaski
  3. Pod Chrustami
  4. Rzeki
  1. Chorest — pole, łąka
  2. Dołki — pole
  3. Karczmisko — pole
  4. Kępie — pastwisko
  5. Leśniczówka — pole
  6. Łąki — łąka
  7. Łąki Młyńskie — łąka
  8. Łopata — pole
  9. Łysa Góra — pole
  10. Młynówka — rzeka
  11. Nakło — pastwisko, pole
  12. Olszyna — łąki
  13. Pastwiska — pole
  14. Piaski — pole, łąka
  15. Pniaki — pole
  16. Pod Chrustami — pole, łąka
  17. Pod Kolejką — pole, łąka
  18. Podkałcze — pole
  19. Podziomczyzna — łąka
  20. Porąbka — łąka
  21. Poręby — łąka
  22. Przedrzecze — łąka
  23. Rzeki — pole
  24. Sieradzki Las — las
  25. Smug — nieużytki, las
  26. Stawy Sieradzkie — stawy
  27. Stok — pole, zarośla
  28. Wschodnia, -niej — rzeka
  29. Za Gawronami — pole, łąka
  30. Za Górą — łąki
  31. Za Wsią — pole
  32. Zastodole — pole
  33. Zatoki — łąka

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pod koniec XIX wieku, według „Słownika Geograficznego Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich”, Ceber był wsią z folwarkiem należącą do ówczesnego powiatu opatowskiego, gminy Malkowice i parafii Kiełczyna. Miejscowość była oddalona o 3 mile od Opatowa, 1,5 mili od Staszowa i 5 wiorst od poczty w Iwaniskach. W 1827 r. miejscowość liczyła 12 domów i 79 mieszkańców, zaś w 1880 roku 15 domów i 110 mieszkańców. W 1880 r. wieś obejmowała 491 morg ziemi, z czego 115 morg należało do 12 osad włościańskich. Folwark liczył 15 drewnianych zabudowań i obejmował 376 morg, w tym 202 ziemi ornej, 31 łąk, 115 lasu (w 1877 r.), oraz 28 pozostałych gruntów (nieużytki, drogi, place itp.)[7].

W sierpniu 1944 roku żołnierze 2 pułku piechoty Legionów Armii Krajowej stoczyli pod Cebrem bitwę partyzancką z Niemcami. Wydarzenie to upamiętnia pomnik, odsłonięty w 1991 roku. W 1993 roku pomnik uzupełniono tablicą ku czci żołnierzy miejscowej placówki Batalionów Chłopskich[8]. 5 sierpnia 1944 Niemcy w odwecie za potyczkę z partyzantami spacyfikowali wieś. Zamordowali 3 mieszkańców i spalili 18 budynków[9].

 Osobny artykuł: Bitwa pod Ceberem.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 14356
  2. Wieś Ceber w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-10-20], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 136 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
  5. a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. Por. Leon Kaczmarek (red. nauk. zeszytu), Witold Taszycki (red. nauk. wyd.): Urzędowe Nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 33. Powiat staszowski województwo kieleckie. Komisja ustalania nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych (do użytku służbowego). Z: 33. Warszawa: Urząd Rady Ministrów. Biuro do Spraw Prezydiów Rad Nadzorczych, 1970, s. 39-40, 77-96.
  7. Ceber, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 528.
  8. Wiesław Kuca. W 67. rocznicę partyzanckiego boju. „Monitor Staszowski”. nr 155, s. 31, lipiec-wrzesień 2011. ISSN 1232-6895. 
  9. Józef Fajkowski, Jan Religa: Zbrodnie hitlerowskie na wsi polskiej 1939-1945. Warszawa: Wydawnictwo Książka i Wiedza, 1981, s. 418

Literatura

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kaczmarek Leon (red. nauk. zeszytu), Taszycki Witold (red. nauk. wyd.): Urzędowe Nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 33. Powiat staszowski województwo kieleckie. Komisja ustalania nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych (do użytku służbowego). Z: 33. Warszawa: Urząd Rady Ministrów. Biuro do Spraw Prezydiów Rad Nadzorczych, 1970.