Cerkiew św. Antoniego Pieczerskiego w Kuraszewie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Cerkiew św. Antoniego Pieczerskiego
Zabytek: nr rej. A-104 z dnia 15.05.1998.
cerkiew parafialna
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Polska

Województwo

 podlaskie

Miejscowość

Kuraszewo

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny

Diecezja

warszawsko-bielska

Wezwanie

św. Antoniego Pieczerskiego

Wspomnienie liturgiczne

10/23 lipca;
15/28 października

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko prawej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kuraszewo, cerkiew św. Antoniego Pieczerskiego”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Kuraszewo, cerkiew św. Antoniego Pieczerskiego”
Położenie na mapie powiatu hajnowskiego
Mapa konturowa powiatu hajnowskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kuraszewo, cerkiew św. Antoniego Pieczerskiego”
Położenie na mapie gminy Czyże
Mapa konturowa gminy Czyże, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kuraszewo, cerkiew św. Antoniego Pieczerskiego”
Ziemia52°49′03,0″N 23°29′14,0″E/52,817500 23,487222
Strona internetowa

Cerkiew pod wezwaniem św. Antoniego Pieczerskiegoprawosławna cerkiew parafialna w Kuraszewie. Należy do dekanatu Hajnówka diecezji warszawsko-bielskiej Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego.

Cerkiew od frontu

Cerkiew została zaprojektowana przez majstrów Sylwestra Wasiluka i Łukasza Prokopiuka; wzniesiona pod ich kierunkiem w 1868. Rozbudowana w 1898 (w związku z utworzeniem rok wcześniej samodzielnej parafii w Kuraszewie) i po 1941 r., gdy dobudowano wieżę-dzwonnicę. Świątynia znajduje się na miejscowym cmentarzu prawosławnym. W latach 1925–1932 należała do Kościoła neounickiego, jednak na mocy wyroku sądowego została zwrócona parafii prawosławnej.

Budowla drewniana, o konstrukcji zrębowej, orientowana. Przy wejściu zadaszony ganek. Kruchta poprzedzona przedsionkiem. Nawa na planie ośmioboku. Prezbiterium na planie prostokąta z dwiema bocznymi zakrystiami. Nad kruchtą dwukondygnacyjna wieża-dzwonnica (u dołu czworoboczna, wyżej ośmioboczna), zwieńczona ostrosłupowym blaszanym hełmem z kopułką. Dachy cerkwi blaszane. Nad nawą ośmiospadowy dach zwieńczony wieżyczką z hełmem. Nad prezbiterium jednokalenicowy dach z krzyżem.

Cerkiew i cmentarz wpisano do rejestru zabytków 15 maja 1998 pod nr A-104[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podlaskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024, s. 33 [dostęp 2015-04-11].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]