Cerkiew św. Sergiusza z Radoneża w Moskwie (Twierskoj) – Wikipedia, wolna encyklopedia
nr rej. 7710339002 | |||||||||||||||||
cerkiew parafialna | |||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miasto wydzielone | |||||||||||||||||
Miejscowość | |||||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||||
Kościół | |||||||||||||||||
Eparchia | |||||||||||||||||
Wezwanie | |||||||||||||||||
Wspomnienie liturgiczne | 25 września/8 października | ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Położenie na mapie Moskwy | |||||||||||||||||
Położenie na mapie Rosji | |||||||||||||||||
55°46′01,14″N 37°37′03,49″E/55,766983 37,617636 | |||||||||||||||||
Strona internetowa |
Cerkiew św. Sergiusza z Radoneża – prawosławna cerkiew w Moskwie, w rejonie Twierskim, w zaułku Krapiwienskim, w dekanacie Iwerskiej Ikony Matki Bożej[1] eparchii moskiewskiej miejskiej.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Pierwsza cerkiew św. Sergiusza na tym miejscu wzmiankowana była w 1577 r.[2] Jeszcze w 1657 r. opisywano ją jako budowlę drewnianą[2]. Wzniesiona od nowa jako murowana, ostateczny kształt przybrała w połowie XVIII w. po przebudowie przeprowadzonej przez architekta ze szkoły Dmitrija Uchtomskiego[1]. Wtedy wzniesiono przy niej nową dzwonnicę[2]. Rodowy grobowiec Uchtomskich znajdował się następnie w północnej części świątyni[1].
W 1883 r. przy cerkwi powołano do życia oficjalne przedstawicielstwo Patriarchatu Konstantynopolitańskiego przy Rosyjskim Kościele Prawosławnym[2].
Cerkiew była czynna do końca lat 20. XX w.[2]. Została zaadaptowana na cele świeckie, rozebrano górną kondygnację jej dzwonnicy oraz kopułę. W latach 1960–1980 mieścił się w niej zakład produkujący łyżwy[2]. W 1991 r. budynek poświęcono ponownie i wznowiono odprawianie w nim nabożeństw[2]. W tym samym roku do cerkwi wstawiono Krzyż z Kij – relikwiarz z cząstkami relikwii różnych świętych ufundowany w XVII w. przez patriarchę moskiewskiego Nikona dla monasteru Podwyższenia Krzyża Pańskiego na wyspie Kij, przechowywany w muzeach po zamknięciu tegoż klasztoru[2]. W 2002 r. została odbudowana cerkiewna dzwonnica[2].
Architektura
[edytuj | edytuj kod]Cerkiew reprezentuje styl barokowy. Posiada jedną kopułę na wysokim bębnie. W jej wnętrzu funkcjonują trzy ołtarze – oprócz głównego św. Sergiusza z Radoneża również św. Serafina z Sarowa i Wszystkich Świętych Ziemi Ruskiej. Jeden z ołtarzy bocznych łączy się z obszernym przedsionkiem[2]. Przed zamknięciem w latach 20. w świątyni znajdował się pięciorzędowy ikonostas przed ołtarzem głównym i dwa dwurzędowe przed ołtarzami bocznymi[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- M. Wostryszew, I. Szokariew, Moskwa: wsie prawosławnyje chramy i monastyri, Moskwa, Algoritm-Eksmo 2009, ISBN 978-5-699-34703-2.