Cerkiew św. Sergiusza z Radoneża w Moskwie (Twierskoj) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Cerkiew św. Sergiusza z Radoneża
Храм преподобного Сергия Радонежского
symbol zabytku nr rej. 7710339002
cerkiew parafialna
Ilustracja
Państwo

 Rosja

Miasto wydzielone

 Moskwa

Miejscowość

Moskwa

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Eparchia

moskiewska miejska

Wezwanie

św. Sergiusza z Radoneża

Wspomnienie liturgiczne

25 września/8 października

Położenie na mapie Moskwy
Mapa konturowa Moskwy, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Cerkiew św. Sergiusza z Radoneża”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Cerkiew św. Sergiusza z Radoneża”
55°46′01,14″N 37°37′03,49″E/55,766983 37,617636
Strona internetowa

Cerkiew św. Sergiusza z Radoneżaprawosławna cerkiew w Moskwie, w rejonie Twierskim, w zaułku Krapiwienskim, w dekanacie Iwerskiej Ikony Matki Bożej[1] eparchii moskiewskiej miejskiej.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza cerkiew św. Sergiusza na tym miejscu wzmiankowana była w 1577 r.[2] Jeszcze w 1657 r. opisywano ją jako budowlę drewnianą[2]. Wzniesiona od nowa jako murowana, ostateczny kształt przybrała w połowie XVIII w. po przebudowie przeprowadzonej przez architekta ze szkoły Dmitrija Uchtomskiego[1]. Wtedy wzniesiono przy niej nową dzwonnicę[2]. Rodowy grobowiec Uchtomskich znajdował się następnie w północnej części świątyni[1].

W 1883 r. przy cerkwi powołano do życia oficjalne przedstawicielstwo Patriarchatu Konstantynopolitańskiego przy Rosyjskim Kościele Prawosławnym[2].

Cerkiew była czynna do końca lat 20. XX w.[2]. Została zaadaptowana na cele świeckie, rozebrano górną kondygnację jej dzwonnicy oraz kopułę. W latach 1960–1980 mieścił się w niej zakład produkujący łyżwy[2]. W 1991 r. budynek poświęcono ponownie i wznowiono odprawianie w nim nabożeństw[2]. W tym samym roku do cerkwi wstawiono Krzyż z Kij – relikwiarz z cząstkami relikwii różnych świętych ufundowany w XVII w. przez patriarchę moskiewskiego Nikona dla monasteru Podwyższenia Krzyża Pańskiego na wyspie Kij, przechowywany w muzeach po zamknięciu tegoż klasztoru[2]. W 2002 r. została odbudowana cerkiewna dzwonnica[2].

Architektura

[edytuj | edytuj kod]

Cerkiew reprezentuje styl barokowy. Posiada jedną kopułę na wysokim bębnie. W jej wnętrzu funkcjonują trzy ołtarze – oprócz głównego św. Sergiusza z Radoneża również św. Serafina z Sarowa i Wszystkich Świętych Ziemi Ruskiej. Jeden z ołtarzy bocznych łączy się z obszernym przedsionkiem[2]. Przed zamknięciem w latach 20. w świątyni znajdował się pięciorzędowy ikonostas przed ołtarzem głównym i dwa dwurzędowe przed ołtarzami bocznymi[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Иверское благочиние города Москвы [online] [dostęp 2020-04-07] (ros.).
  2. a b c d e f g h i j k M. Wostryszew, I. Szokariew, Moskwa..., s. 406.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • M. Wostryszew, I. Szokariew, Moskwa: wsie prawosławnyje chramy i monastyri, Moskwa, Algoritm-Eksmo 2009, ISBN 978-5-699-34703-2.