Chłopcy (film) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł należy dopracować:

od 2023-07 → zweryfikować treść i dodać przypisy,
→ poszerzyć o istotne informacje.
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Chłopcy – polski film obyczajowy z 1973 zrealizowany na podstawie sztuki Stanisława Grochowiaka.

Akcja filmu rozgrywa się w domu starców prowadzonym przez siostry zakonne. Jedna z zakonnic, Maria, dąży do wprowadzeniu w ośrodku rządów silnej ręki i żelaznej dyscypliny. Nie będzie to dla niej jednak łatwe zadanie. Mimo zaawansowanego wieku, jej podopieczni robią wszystko, by zachować jak największą niezależność. Ich walka z surową siostrą staje się miejscami groteskowa i przypomina wybryki nastoletnich chłopców. Duchowym przywódcą buntowników jest Kalmita. Niestety, pewnego dnia jego znacznie młodsza żona postanawia zabrać małżonka do domu. Czy pozostali pensjonariusze znajdą w sobie dość siły, by przeciwstawić się siostrze Marii?

• Kazimierz Opaliński – Józef Kalmita
• Aleksander Dzwonkowski – Jo-Jo
• Wacław Kowalski – Smarkul
• Zdzisław Mrożewski – Pożarski
• Barbara Ludwiżanka – hrabina de Profundis
• Ignacy Machowski – profesor Perlec
• Zofia Mrozowska – Narcyza, żona Kalmity
• Maja Komorowska – siostra Maria
• Zofia Małynicz – siostra przełożona

• Chłopcy w bazie IMDb (ang.)
• Chłopcy w bazie Filmweb
• Chłopcy w bazie filmpolski.pl