Charles Soret – Wikipedia, wolna encyklopedia

Charles Soret

Państwo działania	Szwajcaria
Data i miejsce urodzenia	23 września 1854 Genewa
Data i miejsce śmierci	4 kwietnia 1904 Genewa
profesor nauk fizycznych i chemicznych
Alma Mater	Uniwersytet Paryski
Profesura	1881
nauczyciel akademicki
uczelnia	Uniwersytet Genewski
Multimedia w Wikimedia Commons

Charles Soret (ur. 23 września 1854 w Genewie, Szwajcaria, zm. 4 kwietnia 1904 tamże) – szwajcarski fizyk i chemik. Powszechnie znany z badań nad termodyfuzją (tak zwany efekt Soreta).

Charles Soret był synem Jacques-Louis Soreta, profesora medycyny fizycznej na Uniwersytecie w Genewie, i Clémentine Odier. W 1872, Charles ukończył szkołę sztuk w Genewie, a dwa lata później zdobył dodatkowy tytuł w matematyce. Dodatkowo uczęszczał na wykłady z fizyki i innych nauk przyrodniczych. Kontynuował studia matematyczne na Sorbonie, gdzie zdobył tytuł magistra w 1876. Wierzył, że dobry fizyk powinien być przede wszystkim dobrym matematykiem; dlatego dopiero potem skoncentrował się na studiach z fizyki i otrzymał tytuł magistra fizyki dwa lata później.

Wkrótce potem zaoferowano mu prace w Departamencie krystalografii i mineralogii na Uniwersytecie w Genewie. Został tam wykładowcą w 1879 roku, i pełnym profesorem w 1881 roku.

W roku 1879 Soret opublikował prace na temat termodyfuzji na podstawie swoich pomiarów zachowanie roztworów chlorku sodu i azotanu potasu w rurkach, których końce były ogrzewane lub chłodzone. Te eksperymenty potwierdziły rezultaty C. Ludwiga (opublikowane 20 lat wcześniej), o których Soret prawdopodobnie nie wiedział.

Soret zajmował się również badaniem refraktometrii.

W 1898 roku, Soret został rektorem Uniwersytetu Genewskiego. Zmarł w 1904 roku na chorobę przewodu pokarmowego, kilka dni po udanej operacji.

• Platten J.K. & Costesèque P. (2004). "Charles Soret. A short biography. On the occasion of the hundredth anniversary of his death." [1] Eur. Phys. J. E 15: 235-239.