Chordeiles – Wikipedia, wolna encyklopedia

	Chordeiles
	Swainson, 1832
	; Przedstawiciel rodzaju – lelczyk ostroskrzydły (C. acutipennis)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	lelkowe
Rodzina	lelkowate
Podrodzina	lelki
Rodzaj	Chordeiles
	Typ nomenklatoryczny
	Caprimulgus virginianus J.F. Gmelin, 1789 (= Caprimulgus minor J.R. Forster, 1771)
Synonimy
	Podager Wagler, 1832; Proithera Swainson, 1837; Microrhynchus Lesson, 1843; Ramphaoratus Bonaparte, 1857; Nannochordeiles E. Hartert, 1896;
	Podager Wagler, 1832; Proithera Swainson, 1837; Microrhynchus Lesson, 1843; Ramphaoratus Bonaparte, 1857; Nannochordeiles E. Hartert, 1896;
Gatunki
	zobacz opis w tekście
	zobacz opis w tekście
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Chordeiles – rodzaj ptaków z podrodziny lelków (Caprimulginae) w rodzinie lelkowatych (Caprimulgidae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce (Kanada, Stany Zjednoczone, Meksyk, Belize, Gwatemala, Salwador, Honduras, Nikaragua, Kostaryka, Panama, Kuba, Bahamy, Jamajka, Haiti, Portoryko, Wyspy Dziewicze, Kolumbia, Wenezuela, Gujana, Surinam, Gujana Francuska, Brazylia, Ekwador, Peru i Argentyna)^[8].

Morfologia

Długość ciała 15–32 cm; masa ciała samców 34–188 g, samic 33,4–170 g^[8].

Systematyka

Etymologia

Chordeiles: gr. χορδη khordē „akord”; δειλη deilē „wieczór”^[9].
Podager: łac. podager „człowiek z podagrą”, od podagra „podagra”, od gr. ποδαγρα podagra „podagra”; w aluzji do małych stóp lelczyka dużego które utrudniają mu chodzenie^[10]. Gatunek typowy: Caprimulgus diurnus Wied-Neuwied, 1821 (= Caprimulgus nacunda Vieillot, 1817).
Proithera: gr. πρωι prōi „wczesny, ranny”; -θηρας -thēras „łowca”, od θηραω thēraō „polować”, od θηρ thēr, θηρος thēros „bestia, zwierzę”^[11]. Gatunek typowy: Caprimulgus diurnus Wied-Neuwied, 1821 (= Caprimulgus nacunda Vieillot, 1817).
Microrhynchus: gr. μικρος mikros „mały”; ῥυγχος rhunkhos „dziób”^[12]. Gatunek typowy: Caprimulgus exilis Lesson, 1839^[a].
Ramphaoratus: gr. ῥαμφος rhamphos „dziób”; αορατος aoratos „niewidoczny, niewidzialny”^[13]. Gatunek typowy: Caprimulgus exilis Lesson, 1839^[a].
Nannochordeiles: gr. ναννος nannos „karzeł”; rodzaj Chordeiles Swainson, 1832 (lelczyk)^[14]. Gatunek typowy: Chordeiles ? pusillus Gould, 1861.

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące gatunki^[15]:

Chordeiles nacunda – lelczyk duży
Chordeiles pusillus – lelczyk malutki
Chordeiles minor – lelczyk mały
Chordeiles gundlachii – lelczyk antylski
Chordeiles acutipennis – lelczyk ostroskrzydły
Chordeiles rupestris – lelczyk blady

Uwagi

↑ ^a ^b Podgatunek Ch. acutipennis.

Przypisy

↑ Chordeiles, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ W. Swainson: Appendix, No. I.: Characters of Genera and Sub-genera hitherto undefined. W: J. Richardson & W. Swainson: Fauna boreali-americana, or, The zoology of the northern parts of British America: containing descriptions of the objects of natural history collected on the late northern land expeditions under command of Captain Sir John Franklin, R.N.. Cz. 2: The Birds. London: John Murray, 1831, s. 496. (ang.).
↑ J.J. Wagler. Mittheilungen über einige merkwürbige Thiere. „Isis von Oken”. 25, s. 277, 1832. (niem.).
↑ W. Swainson: On the natural history and classification of birds. Cz. 2. London: John Taylor, 1837, s. 339, seria: Cabinet cyclopaedia. Natural history. (ang.).
↑ R.-P. Lesson. Index ornithologique. „L’Écho du monde savant et l’Hermès”. 10, s. 109, 1843. (łac.).
↑ Ch.-L. Bonaparte. Parallelismo fra la tribu’ dei cantori fissirostri e quella dei volucri hianti e dei notturni ovvero insidenti. „Rivista Contemporanea”. 9, s. 215, 1857. (wł.).
↑ E. Hartert. Notes on some Species of the Families Cypselidæ, Caprimulgidæ, and Podargidæ, ivith Remarks on Subspecifc Forms and their Nomenclature. „Ibis”. Seventh series. 2, s. 374, 1896. (ang.).
↑ ^a ^b N. Cleere: Family Caprimulgidae (Nightjars). W: J. del Hoyo, A. Elliott & J. Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 5: Barn-owls to Hummingbirds. Barcelona: Lynx Edicions, 1999, s. 334–335. ISBN 84-87334-25-3. (ang.).
↑ The Key to Scientific Names ↓, Chordeiles [dostęp 2019-11-10] .
↑ The Key to Scientific Names ↓, Podager [dostęp 2019-11-10] .
↑ The Key to Scientific Names ↓, Proithera [dostęp 2019-11-10] .
↑ The Key to Scientific Names ↓, Microrhynchus [dostęp 2019-11-10] .
↑ The Key to Scientific Names ↓, Ramphaoratus [dostęp 2019-11-10] .
↑ The Key to Scientific Names ↓, Nannochordeiles [dostęp 2019-11-10] .
↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Caprimulginae Vigors, 1825 – lelki (wersja: 2018-06-23). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2019-11-10].

Bibliografia

The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).

[a-13] Podgatunek Ch. acutipennis.

[itis-1] Chordeiles, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[Swainson1832-2] W. Swainson: Appendix, No. I.: Characters of Genera and Sub-genera hitherto undefined. W: J. Richardson & W. Swainson: Fauna boreali-americana, or, The zoology of the northern parts of British America: containing descriptions of the objects of natural history collected on the late northern land expeditions under command of Captain Sir John Franklin, R.N.. Cz. 2: The Birds. London: John Murray, 1831, s. 496. (ang.).

[Wagler-3] J.J. Wagler. Mittheilungen über einige merkwürbige Thiere. „Isis von Oken”. 25, s. 277, 1832. (niem.).

[Swainson1837-4] W. Swainson: On the natural history and classification of birds. Cz. 2. London: John Taylor, 1837, s. 339, seria: Cabinet cyclopaedia. Natural history. (ang.).

[Lesson-5] R.-P. Lesson. Index ornithologique. „L’Écho du monde savant et l’Hermès”. 10, s. 109, 1843. (łac.).

[Bonaparte-6] Ch.-L. Bonaparte. Parallelismo fra la tribu’ dei cantori fissirostri e quella dei volucri hianti e dei notturni ovvero insidenti. „Rivista Contemporanea”. 9, s. 215, 1857. (wł.).

[Hartert-7] E. Hartert. Notes on some Species of the Families Cypselidæ, Caprimulgidæ, and Podargidæ, ivith Remarks on Subspecifc Forms and their Nomenclature. „Ibis”. Seventh series. 2, s. 374, 1896. (ang.).

[hbw5-8] N. Cleere: Family Caprimulgidae (Nightjars). W: J. del Hoyo, A. Elliott & J. Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 5: Barn-owls to Hummingbirds. Barcelona: Lynx Edicions, 1999, s. 334–335. ISBN 84-87334-25-3. (ang.).

[9] The Key to Scientific Names ↓, Chordeiles [dostęp 2019-11-10] .

[10] The Key to Scientific Names ↓, Podager [dostęp 2019-11-10] .

[11] The Key to Scientific Names ↓, Proithera [dostęp 2019-11-10] .

[12] The Key to Scientific Names ↓, Microrhynchus [dostęp 2019-11-10] .

[14] The Key to Scientific Names ↓, Ramphaoratus [dostęp 2019-11-10] .

[15] The Key to Scientific Names ↓, Nannochordeiles [dostęp 2019-11-10] .

[Mielczarek&Kuziemko-16] Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Caprimulginae Vigors, 1825 – lelki (wersja: 2018-06-23). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2019-11-10].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[a]

[13]

[14]

[15]