Chryzostom (Jević) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	12 czerwca 1991
Miejscowość	Belgrad
Miejsce	Sobór św. Michała Archanioła
Konsekrator	Paweł
Współkonsekrowani biskupi
Gerazym (Popović)	25 lipca 2004
Sergiusz (Karanović)	26 lipca 2014

Chryzostom
Hrizostom
	Rajko Jević; Рајко Јевић
	Metropolita Dabaru i Bośni
Kraj działania	Bośnia i Hercegowina
Data i miejsce urodzenia	4 marca 1952 ; Vođenica
	Metropolita Dabaru i Bośni
Okres sprawowania	od 2017
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Serbski Kościół Prawosławny
Inkardynacja	Metropolia Dabaru i Bośni
Śluby zakonne	20 września 1971
Diakonat	27 września 1971
Prezbiterat	10 czerwca 1973
Nominacja biskupia	23 maja 1991
Chirotonia biskupia	12 czerwca 1991
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Chryzostom, imię świeckie Rajko Jević (ur. 4 marca 1952 w Vođenicy) – serbski biskup prawosławny.

Życiorys

W 1973 ukończył seminarium duchowne Trzech Świętych Hierarchów przy monasterze Krka. W czasie nauki złożył 20 września 1971 wieczyste śluby mnisze, przyjmując imię Chryzostom. 27 września 1971 został wyświęcony na hierodiakona, zaś 10 czerwca 1973 – na hieromnicha.

W latach 1976–1980 studiował teologię na Uniwersytecie Arystotelesa w Salonikach. Po ukończeniu studiów wrócił do monasteru Krka jako wykładowca w seminarium, którego był absolwentem.

23 maja 1991 został wybrany pierwszym biskupem nowo powołanej eparchii bihacko-petrovackiej. Uroczysta chirotonia z udziałem patriarchy serbskiego Pawła i większości hierarchów Serbskiego Kościoła Prawosławnego miała miejsce 12 czerwca 1991.

13 września 1995, w czasie wojny w Bośni, został zmuszony do wyjazdu z miasta Ključ, gdzie znajdowała się jego rezydencja, zaś 10 października musiał uciekać z terytorium swojej eparchii. Po podpisaniu układu z Dayton wrócił na podległy mu kanonicznie teren, zamieszkując kolejno w miejscowościach Podrašnica, Šipov i w monasterze Klisina w okolicach Prijedoru. Od 2002 do 2014 rezydował w Bosanskim Petrovcu.

W 2013 został przeniesiony na katedrę zwornicko-tuzlańską. Jego intronizacja miała miejsce 13 lipca tego roku w cerkwi Narodzenia Matki Bożej w Bijelinie, gdzie mieści się tymczasowa rezydencja biskupów zwornicko-tuzlańskich^[1].

W 2017 Święty Synod Serbskiego Kościoła Prawosławnego mianował go metropolitą Dabaru i Bośni^[2].

Po śmierci patriarchy serbskiego Ireneusza w listopadzie 2020 r. objął obowiązki przewodniczącego Świętego Synodu Serbskiego Kościoła Prawosławnego^[3].

Przypisy

↑ Bijeljina: Ustoličen vladika zvorničko-tuzlanski Hrizostom.
↑ Изабран нови Синод и именоване нове владике СПЦ [online] [dostęp 2017-05-27] (serb.).
↑ Саопштење за јавност: Одлуке Светог Архијерејског Синода [online], spc.rs [dostęp 2020-12-12] .

Bibliografia

NJEGOVO PREOSVEŠTENSTVO EPISKOP BIHAĆKO-PETROVAČKI HRIZOSTOM (JEVIĆ)

[1] Bijeljina: Ustoličen vladika zvorničko-tuzlanski Hrizostom.

[2] Изабран нови Синод и именоване нове владике СПЦ [online] [dostęp 2017-05-27] (serb.).

[3] Саопштење за јавност: Одлуке Светог Архијерејског Синода [online], spc.rs [dostęp 2020-12-12] .

[1]

[2]

[3]

Patriarchat Serbski	Domecjan Teofan Paweł Jerzy Teodozjusz Gabriel Konstantyn Awksencjusz Łukasz Paisjusz Makary Tymoteusz Beniamin Eustraty Longin Leoncjusz Izajasz Ananiasz Gerazym
Patriarchat Konstantynopola	Grzegorz (1767–1773) Gerazym (1776–1803) Joannicjusz (1804–1807) Eugenusz (1807–1808) Gabriel (1808–1837) Cyryl (1837–1848) Agatangel (1848–1860 lub 1862) Paisjusz (1868–1873) Dionizy (Ilijević) (1873–1892) Mikołaj (Mandić) (1892–1897) Grzegorz (Živković) (1897–1909) Hilarion (Radonić) (1909–1921)
Patriarchat Serbski	Nektariusz (Krulj) (1929–1951) Longin (Tomić) (1955–1977) Bazyli (Kačavenda) (1978–2013) Chryzostom (Jević) (2013–2017) Focjusz (Sladojević) (od 2017)