Cichy Wierch – Wikipedia, wolna encyklopedia

Cichy Wierch
Tichý vrch
	; Widok na Cichy Wierch z Zaworów
Państwo	Słowacja
Pasmo	Tatry, Karpaty
Wysokość	1979 m n.p.m.
	Położenie na mapie Tatr Cichy Wierch
	Położenie na mapie Karpat Cichy Wierch
	49°12′03″N 20°00′20″E/49,200833 20,005556
	Multimedia w Wikimedia Commons

Cichy Wierch (niem. Tychaberg, słow. Tichý vrch, węg. Ticha-hegy, 1979 m) – szczyt Liptowskich Kop (Liptovské kopy) położony pomiędzy Gładkim Wierchem (Hladký štít), od którego oddziela go przełęcz Zawory (Závory), a Zadnią Garajową Kopą, od której oddziela go Wierchcicha Przełączka^[1]. Od szczytu w kierunku południowo-wschodnim odchodzi ramię, które ogranicza od południowego zachodu Dolinkę Kobylą (Kobylia dolina). Północne zbocza Cichego Wierchu schodzą do Doliny Wierchcichej (Zadná Tichá dolina) należącej do systemu Doliny Cichej (Tichá dolina), od której szczyt wziął swoją nazwę. Od strony Dolinki Kobylej jego podnóża są dość stromo podcięte, osypujące się z nich piargi zatrzymuje długi wał morenowy^[2].

Wejścia na szczyt znane były od dawna pasterzom i kłusownikom. Nie znamy nazwisk zdobywców szczytu. Pierwsze odnotowane wejście turystyczne zimowe – Józef Grabowski z pięcioma osobami towarzyszącymi 3 marca 1912 r.^[3]. W przeszłości Cichy Wierch wraz z całymi Liptowskimi Kopami był wypasany. Od 1949 r. rejon ten stanowi obszar ochrony ścisłej TANAP-u i jest niedostępny turystycznie^[2].

Na polskich mapach szczyt ten zawsze miał nazwę Tichý vrch i wysokość 1979 m. Słowacy w 1983 i 1993 r. na mapach podawali nazwę Tichý kopec i wysokość 1943 m. Słowacki tatrolog Ivan Bohuš podawał nazwę Tichý vrch i wysokość 1943 m. W 1999 r. Słowacy zgodzili się z polską wersją^[2].

Przypisy

↑ Witold Henryk Paryski, Zofia Radwańska-Paryska, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
↑ ^a ^b ^c Władysław Cywiński. Szpiglasowy Wierch. Przewodnik szczegółowy, tom 11. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2005, ISBN 83-7104-034-2.
↑ Witold Henryk Paryski. Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część IV. Walentkowa Przełęcz – Przełączka pod Zadnim Mnichem. Warszawa: Spółdzielczy Instytut Wydawniczy „Kraj”, 1951.

Widok z Koprowego Wierchu
Dolina Wierchcicha i wznoszący się nad nią Cichy Wierch
Cichy Wierch, Dolnka Kobyla i Gładki Wierch

[wet-1] Witold Henryk Paryski, Zofia Radwańska-Paryska, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.

[cw-2] Władysław Cywiński. Szpiglasowy Wierch. Przewodnik szczegółowy, tom 11. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2005, ISBN 83-7104-034-2.

[whp-3] Witold Henryk Paryski. Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część IV. Walentkowa Przełęcz – Przełączka pod Zadnim Mnichem. Warszawa: Spółdzielczy Instytut Wydawniczy „Kraj”, 1951.

[1]

[2]

[3]