French
DeutschKoprowicka Przełęcz Niżnia – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Koprowicka Przełęcz Niżnia na tle Tatr Wysokich. Widok z Błyszcza | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość | 1914 m n.p.m. |
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°11′10,2″N 19°57′56,2″E/49,186167 19,965611 | |
Koprowicka Przełęcz Niżnia (słow. Nižné kôprovické sedlo) – położona na wysokości 1914 m[1] (według wcześniejszych pomiarów 1908 m) przełęcz w grani Liptowskich Kop w słowackich Tatrach. Znajduje się w tej grani pomiędzy Skrajnym Gołym Wierchem Liptowskim (1981 m) a Krzyżnem Liptowskim (2039 m)[2]. Jest to szerokie i trawiaste siodło. Zachodnie jego stoki opadają do kotła lodowcowego Krzyżny Kocioł w najwyższej części doliny Koprowicy. Stoki wschodnie opadają lejkowatą depresją do Doliny Koprowej. Depresja ta w dolnej części zamienia się w wąski żleb[3]. Zimą schodzą nim lawiny[2].
Dawniej na kopulastych i trawiastych szczytowych partiach Kop Liptowskich wypasali swoje stada mieszkańcy wsi Wychodna i Kokawa Liptowska[4]. Wschodnie stoki przełęczy przecinają 3 ścieżki, w tym Leśna Obwodnica i Wschodnia Obwodnica. Dla turystów są niedostępne; od 1949 r. Kopy Liptowskie stanowią obszar ochronny Tatrzańskiego Parku Narodowego z zakazem wstępu[3].
Na mapach we wschodnich stokach Koprowickiej Przełęczy Wyżniej zaznaczane jest Serce (słow. Srdce). Według Władysława Cywińskiego znajduje się ono w dolnej części żlebu opadającego z tej przełęczy. Jest to lejkowata depresja o trójkątnym, nieco zblizonym do sercowatego kształcie[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania.
- ↑ a b Tatry Wysokie i Tatry Bielskie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000, Warszawa: Wydawnictwo Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2006, ISBN 83-87873-26-8.
- ↑ a b c Władysław Cywiński. Szpiglasowy Wierch. Przewodnik szczegółowy, tom 11. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2005, ISBN 83-7104-034-2.
- ↑ Józef Nyka, Tatry Słowackie. Przewodnik, wyd. 2, Latchorzew: Wydawnictwo Trawers, 1998, ISBN 83-901580-8-6.
-
Widok z głównej grani Tatr -
Widok z Krywania
