Cyd (film) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Cyd

El Cid

Gatunek	dramat historyczny
Rok produkcji	1961
Data premiery	24 października 1961[1]
Kraj produkcji	USA Włochy
Język	angielski
Czas trwania	184 min
Reżyseria	Anthony Mann
Scenariusz	Philip Yordan Fredric M. Frank Ben Barzman
Główne role	Charlton Heston Sophia Loren
Muzyka	Miklós Rózsa
Zdjęcia	Robert Krasker
Scenografia	John Moore Veniero Colasanti
Kostiumy	John Moore Veniero Colasanti
Montaż	Robert Lawrence
Produkcja	Samuel Bronston
Wytwórnia	Samuel Bronston Productions Dear Film Produzione
Dystrybucja	Allied Artists (USA) Dear Film (Włochy)
Budżet	$9 mln
Przychody brutto	$26.6 mln

Cyd (ang. El Cid) – amerykańsko-włoski dramat historyczny z 1961 roku w reżyserii Anthony’ego Manna. Scenariusz nawiązywał luźno do życia XI-wiecznego kastylijskiego rycerza Rodrigo Díaza de Vivara, znanego jako Cyd.

Zdjęcia kręcono w takich hiszpańskich lokacjach, jak m.in. przełęcz Guadarrama w regionie Madrytu, Peñíscola w prowincji Castellón, pałac Belmonte w prowincji Cuenca, zamek w Torrelobatón (prowincja Valladolid).

Kastylia, 1080 rok. Kastylijski rycerz Rodrigo Diaz de Bivar, jedzie na ślub ze swoją ukochaną. Po drodze chwyta do niewoli Maurów, którzy zniszczyli chrześcijańską wioskę. Mimo zalecenia króla, decyduje się wypuścić jeńców wolno. W wyniku tego zostaje posądzony o zdradę^[2].

• Charlton Heston - Don Rodrigo Díaz de Vivar, zwany Cyd
• Sophia Loren - Chimene
• Herbert Lom - Ben Yusuf
• Raf Vallone - García Ordóñez
• Geneviève Page - Doña Urraca (siostra króla Alfonsa VI)
• John Fraser - Alfons VI (król Kastylii)
• Douglas Wilmer - Al-Mu'tamin (emir Saragossy)
• Frank Thring - Al-Kadir (emir Walencji)
• Michael Hordern - Don Diego (ojciec Rodrigo)
• Andrew Cruickshank - Count Gormaz (ojciec Chimene)
• Gary Raymond - książę Sancho
• Ralph Truman - król Ferdinand
• Massimo Serato - Fañez (siostrzeniec Rodrigo)
• Hurd Hatfield - Arias
• Tullio Carminati - Al-Jarifi
• Fausto Tozzi - Dolfos
• Christopher Rhodes - Don Martín
• Carlo Giustini - Bermúdez
• Gérard Tichy - król Ramiro
• Barbara Everest - matka przełożona
• Nerio Bernardi - żołnierz
• Franco Fantasia - żołnierz

W 1962 roku film był nominowany do Oscara w kategoriach:

• Najlepsza muzyka w dramacie lub komedii (Miklós Rózsa)
• Najlepsza piosenka - "The Falcon and the Dove", wyk. chór
• Najlepsza scenografia w filmie barwnym (John Moore, Veniero Colasanti)

W 1962 roku film był nominowany do Złotych Globów w kategoriach:

• Najlepszy dramat
• Najlepszy reżyser (Anthony Mann)
• Najlepsza muzyka (Miklós Rózsa)

W 1962 roku film zdobył Złotą Szpulę w kategorii:

• Najlepszy montaż dźwięku w filmie pełnometrażowym^[3]

• Cyd w bazie Filmweb
• El Cid w bazie IMDb (ang.)