Ramiro I (król Aragonii) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ramiro I

Król Aragonii
Okres	od 1035 do 1063
Poprzednik	Sancho III Wielki (hrabia)
Następca	Sancho Ramírez
Dane biograficzne
Dynastia	Jimenez
Data urodzenia	przed 1007
Data śmierci	8 maja 1063
Ojciec	Sancho III Wielki
Matka	Sancha de Aybar
Żona	Gisberga (Ermesinda)
Dzieci	Sancho Ramírez Garcia Sancha Urraka Teresa
Żona	Agnieszka (Inés) od ok. 1054 do 8 maja 1063
Konkubina	Amuña (Amunna)
Dzieci	Sancho Ramirez

Ramiro I z Aragonii (ur. przed 1007, zm. 8 maja 1063) – pierwszy tytularny król Aragonii (1035–1063).

Był nieślubnym synem Sancho III, króla Nawarry i Sanchy de Aybar. Po ojcu, w 1035, odziedziczył małą dolinę w północno-zachodnim zakątku dzisiejszej prowincji Huesca z tytułem króla. Po śmierci swojego brata Gonzalo w 1037^[1] otrzymał hrabstwo Sobrarbe (na wschód od jego ówczesnych posiadłości) oraz hrabstwo Ribagorza. Zginął podczas oblężenia Graus.

22 sierpnia 1036 ożenił się z Gisbergą, córką Bernarda Rogera z Bigorre. Po ślubie panna młoda zmieniła imię na Ermesinda. Para razem miała pięcioro dzieci:

• Sancho Ramíreza – król Aragonii
• Garcíę – biskup Jaca,
• Sanchę – żona Ermengola III z Barbastro, hrabiego Urgell,
• Urrakę – zakonnica w Santa Cruz de la Serós,
• Teresę.

Ok. roku 1054 ożenił się powtórnie z Agnieszką z Poitou, córką Wilhelma VII Śmiałego księcia Akwitanii, będącym równocześnie Wilhelmem V hrabią Poitou, i Ermesindy. Małżeństwo było bezdzietne. Agnieszka po śmierci męża wyszła za Piotra I hrabiego Sabaudii^[2][3].

Z przedmałżeńskiego związku z kochanką Amuñą miał syna Sancho Ramireza z Aybar.