Cystofor – Wikipedia, wolna encyklopedia

Pergamoński cystofor z czasów panowania Eumenesa II

Cystofor (łac. cistophorus, gr. κιστοφόρος kistophoros) – rodzaj wartościowej srebrnej monety kilkudrachmowej emitowanej przez niektóre greckie miasta w Azji Mniejszej w okresie hellenistycznym i rzymskim.

Geneza pieniądza

[edytuj | edytuj kod]

Swą nazwę (od κίστη – skrzynka i φέρο – niosę) zyskała dzięki umieszczanemu na awersie symbolicznemu wyobrażeniu tzw. cista mistica – obrzędowej skrzynki (plecionego kosza) z wypełzającym stamtąd wężem[a]. Wprowadzona została do obiegu po 188 p.n.e. w pergamońskim królestwie Attalidów, początkowo jako wewnętrzna moneta dla 16 miast małoazjatyckich skupionych w unii monetarnej i pełniąca rolę monety federalnej.

Rozwój monety, rola i znaczenie

[edytuj | edytuj kod]

Później uznana szerzej jako wartościowa moneta wymienialna zarówno na drachmę attycką, jak i na rzymskiego denara. Podobnie jak nieco cięższa tetradrachma syryjska oraz aleksandryjska (lecz obie gorszej próby), należała do srebrnych emisji opartych na późniejszych modyfikacjach tradycyjnego greckiego systemu monetarnego[1]. Zależnie od okresu miała wartość 3-4 drachm według stopy rodyjskiej i przy wadze 11,5–12,7 gramów odpowiadała 3 denarom. Początkowo w cystoforach głównie opłacano nakładane przez Rzym kontrybucje. Pod rządami Rzymian pieniądz ten pozostawał w obiegu od czasów Marka Antoniusza i Augusta aż do panowania Hadriana. Zmianom uległy tylko przedstawienia awersu (wizerunek panującego) i rewersu (rzymskie symbole) wraz z łacińskimi napisami.

  1. Przedmiot ten w starożytności łączono z misteriami dionizyjskimi i podobnymi (np. kultu Demeter); wąż nawiązywał także do kultu Asklepiosa, którego ważne sanktuarium znajdowało się w Pergamonie (C.C. Chamberlain: Guide to Numismatics. London: English Universities Press, s. 1965, s. 25-26).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Vademecum historyka starożytnej Grecji i Rzymu, dz. cyt., s. 279.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]