Czworobok Michaelisa – Wikipedia, wolna encyklopedia
Czworobok Michaelisa[1], romb Michaelisa[2] – w anatomii człowieka obszar w kształcie czworoboku na plecach, widoczny przede wszystkim u kobiet[1]. Nazwa eponimiczna upamiętnia niemieckiego położnika Gustava Michaelisa[2].
Położenie
[edytuj | edytuj kod]Kąty tworzą zagłębienia na skórze okolicy lędźwiowo-krzyżowej:
- poniżej wyrostka kolczystego L5 (górne zagłębienie);
- w pobliżu kolców biodrowych górnych tylnych (boczne);
- na górnym końcu bruzdy międzypośladkowej (dolne)[1].
W przypadku prawidłowej budowy, wymiar poziomy jest równy wymiarowi pionowemu. U mężczyzn w okolicy tej z reguły występuje trójkąt krzyżowy, ponieważ brak jest górnego zagłębienia[3].
Zastosowanie w praktyce klinicznej
[edytuj | edytuj kod]Symetria lub asymetria czworoboku pośrednio świadczy o budowie miednicy kostnej i jej ewentualnych wadach[4]. Jego kształt jest pośrednim wskaźnikiem wielkości kanału rodnego[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Friedrich Paulsen , Jens Waschke , Sobotta. Atlas anatomii człowieka. Tom 1. Ogólne pojęcia anatomiczne. Narządy ruchu, wyd. IV polskie, Wrocław: Elsevier Urban & Partner, 2012, s. 46, ISBN 978-83-7609-776-3 .
- ↑ a b Bogusław Gołąb , Słownik eponimów morfologicznych, Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1974, s. 67 .
- ↑ a b Michael Schunke: Prometeusz Atlas anatomii człowieka Tom I. Wrocław: Med-Pharm Polska, 2017, s. 201. ISBN 978-83-7846-041-1.
- ↑ Michał Troszyński: Położnictwo – ćwiczenia. Podręcznik dla studentów medycyny. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2003, s. 22–23. ISBN 83-200-2757-8.