Daniel Masur – Wikipedia, wolna encyklopedia
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 6 listopada 1994 |
Wzrost | 183 cm |
Gra | praworęczny, oburęczny bekhend |
Status profesjonalny | 2013 |
Zakończenie kariery | aktywny |
Trener | Elena Masur |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje | 0 |
Najwyżej w rankingu | 176 (7 marca 2022) |
Australian Open | 1Q (2017, 2021, 2022) |
Roland Garros | 3Q (2017, 2022) |
Wimbledon | 1R (2021) |
US Open | 2Q (2022) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje | 0 |
Najwyżej w rankingu | 156 (8 sierpnia 2022) |
Daniel Masur (ur. 6 listopada 1994 w Bückeburgu) – niemiecki tenisista, reprezentant kraju w Pucharze Davisa.
Kariera tenisowa
[edytuj | edytuj kod]W 2021 roku podczas Wimbledonu zadebiutował w turnieju wielkoszlemowym w grze pojedynczej. Po wygraniu trzech meczów w kwalifikacjach odpadł w pierwszej rundzie, przegrywając z Kwonem Soonem-woo.
W karierze zwyciężył w dwóch singlowych oraz dziewięciu deblowych turniejach cyklu ATP Challenger Tour. Ponadto wygrał osiem singlowych i dziewięć deblowych turniejów rangi ITF.
W rankingu gry pojedynczej najwyżej był na 176. miejscu (7 marca 2022), a w klasyfikacji gry podwójnej na 156. pozycji (8 sierpnia 2022).
Zwycięstwa w turniejach rangi ATP Challenger Tour
[edytuj | edytuj kod]Gra pojedyncza
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 21 marca 2021 | Biella | Twarda (hala) | Matthias Bachinger | 6:3, 6:7(8), 7:5 |
Zwycięzca | 2. | 7 listopada 2021 | Eckental | Dywanowa (hala) | Maxime Cressy | 6:4, 6:4 |
Gra podwójna
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 11 września 2016 | Alphen aan den Rijn | Ceglana | Jan-Lennard Struff | Robin Haase Boy Westerhof | 6:4, 6:1 |
Zwycięzca | 2. | 13 listopada 2016 | Kobe | Twarda (hala) | Ante Pavić | Jeevan Nedunchezhiyan Christopher Rungkat | 4:6, 6:3, 10–6 |
Zwycięzca | 3. | 22 września 2019 | Glasgow | Twarda (hala) | Ruben Bemelmans | Jamie Murray John-Patrick Smith | 4:6, 6:3, 10–8 |
Zwycięzca | 4. | 24 listopada 2019 | Maia | Ceglana | Andre Begemann | Guillermo García-López David Vega Hernández | 7:6(2), 6:4 |
Zwycięzca | 5. | 7 lutego 2021 | Quimper | Twarda (hala) | Ruben Bemelmans | Brandon Nakashima Hunter Reese | 6:2, 6:1 |
Zwycięzca | 6. | 26 września 2021 | Biel/Bienne | Twarda (hala) | Ruben Bemelmans | Marc-Andrea Hüsler Dominic Stricker | walkower |
Zwycięzca | 7. | 8 stycznia 2022 | Bendigo | Twarda | Ruben Bemelmans | Enzo Couacaud Blaž Rola | 7:6(2), 6:4 |
Zwycięzca | 8. | 5 marca 2022 | Turyn | Twarda (hala) | Ruben Bemelmans | Sander Arends David Pel | 3:6, 6:3, 10–8 |
Zwycięzca | 9. | 2 kwietnia 2022 | Lugano | Twarda (hala) | Ruben Bemelmans | Jérôme Kym Leandro Riedi | 6:4, 6:7(5), 10–7 |
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2021-10-06] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2021-10-06] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2021-10-06] (ang.).