David Young (minister) – Wikipedia, wolna encyklopedia

David Young

Data urodzenia	27 lutego 1932
Data śmierci	8 grudnia 2022
Minister handlu i przemysłu
Okres	od 13 czerwca 1987 do 24 lipca 1989
Przynależność polityczna	Partia Konserwatywna
Poprzednik	Paul Channon
Następca	Nicholas Ridley

David Ivor Young, baron Young of Graffham (ur. 27 lutego 1932, zm. 8 grudnia 2022^[1]) – brytyjski polityk i przedsiębiorca, członek Partii Konserwatywnej, minister w rządach Margaret Thatcher.

Wykształcenie odebrał w Christ's College w Finchley oraz na University College w Londynie, gdzie studiował prawo. W 1956 r. rozpoczął praktykę prawniczą. Wkrótce jednak zrezygnował z niej i rozpoczął pracę dla Great Universal Stores. W 1961 r. został przewodniczącym Eldonwall Ltd. W latach 70. był dyrektorem Town and City Properties Ltd oraz przewodniczącym Manufacturers Hanover Property Services Ltd. Działał również w wielu organizacjach charytatywnych, m.in. w British Organization for Rehabilitation by Training (w 1975 r. został jej przewodniczącym, a w latach 1980–1982 był jej prezesem), International Council of Jewish Social and Welfare Services (której w 1981 r. został przewodniczącym).

W 1977 r. został członkiem rady zarządającej Centrum Studiów Politycznych, think-tanku Partii Konserwatywnej. Po wyborach 1979 r. został jego dyrektorem. Jednocześnie został doradcą ministra przemysłu sir Keitha Josepha, odpowiedzialnym za prywatyzację. W 1981 r. minister zatrudnienia Norman Tebbit mianował Younga przewodniczącym Manpower Services Commission, rządowej agencji zajmującej się problemami bezrobocia.

10 sierpnia 1984 r. otrzymał dożywotni tytuł parowski barona Young of Graffham i zasiadł w Izbie Lordów. 11 września został członkiem gabinetu jako minister bez teki, zajmujący się sprawami bezrobocia. 2 września 1985 r. został ministrem resortowym, obejmując deparament zatrudnienia. Brał udział w kampanii wyborczej przed wyborami 1987 r. Konkurował tam z Normanem Tebbitem, z którym na tydzień przed wyborami pokłócił się o przedwyborczą strategie (tzw. Wobbly Thursday).

Po wyborach Young otrzymał stanowisko ministra handlu i przemysłu. Pozostawał na tym stanowisku do 1989 r. i w tym czasie sprywatyzował resztę państwowego przemysłu. W maju 1989 r. zrezygnował ze stanowisk rządowych. Pozostał jednak na stanowisku wiceprzewodniczącego Partii Konserwatywnej. Z tego stanowiska zrezygnował w 1990 r., po rezygnacji Margaret Thatcher.

W latach 90. Young powrócił do działalności biznesowej. Był dyrektorem Salomon Inc. oraz przewodniczącym Cable and Wireless. Od 1993 r. był przewodniczącym Instytutu Dyrektorów, a od 1995 r. przewodniczącym Rady University College w Londynie. W 1996 r. utworzył swoją własną firmę, Young Associates Ltd. W 1990 r. ukazała się jego autobiografia, The Enterprise Years.

• leighrayment.com. leighrayment.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-22)].