Eustace Percy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Eustace Percy
Data urodzenia	21 marca 1887
Data śmierci	3 kwietnia 1958
	Przewodniczący Zarządu Edukacji
Okres	od 6 listopada 1924; do 4 czerwca 1929
Przynależność polityczna	Partia Konserwatywna
Poprzednik	Charles Trevelyan
Następca	Charles Trevelyan

Ten artykuł od 2015-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Eustace Sutherland Campbell Percy, 1. baron Percy of Newcastle (ur. 21 marca 1887, zm. 3 kwietnia 1958) – brytyjski arystokrata i polityk, członek Partii Konserwatywnej, minister w rządach Stanleya Baldwina.

Życiorys

Przed 1953 r. znany jako „lord Eustace Percy”. Był młodszym synem Henry’ego Percy, 7. księcia Northumberland, i lady Edith Campbell, córki 8. księcia Argyll. Jego starszym bratem był Alan Percy, 8. książę Northumberland.

Wykształcenie odebrał w Eton College oraz w Christ Church na Uniwersytecie Oksfordzkim. Uczelnię ukończył w 1913 r. W latach 1911–1919 był trzecim sekretarzem służby dyplomatycznej.

W latach 1921–1937 zasiadał w Izby Gmin jako reprezentant okręgu Hastings. W latach 1923–1924 był parlamentarnym sekretarzem przy Radzie Edukacji. W 1924 r. został członkiem Tajnej Rady oraz przewodniczącym Rady Edukacji. Pozostawał na tym stanowisku do 1929 r. W latach 1935–1936 był ministrem bez teki.

W latach 30. nawoływał do utworzenia rządu regionalnego dla Anglii Północno-wschodniej. W latach 50. był przewodniczącym Królewskiej Komisji, która badała ustawodawstwo w sprawach zdrowia psychicznego. W 1953 r. otrzymał tytuł 1. barona Percy of Newcastle i zasiadł w Izbie Lordów.

Był żonaty ze Stellą Drummond i miał z nią dwie córki. Zmarł w 1958 r. Wraz z jego śmiercią wygasł tytuł barona.

Wiceprzewodniczący Komitetu Edukacji 1857–1902	William Cowper Charles Adderley Robert Lowe Henry Bruce Henry Lowry-Corry Robert Montagu William Edward Forster Lord Sandon George Hamilton Anthony Mundella Edward Stanhope Henry Holland Lyon Playfair Henry Holland William Hart Dyke Arthur Acland John Eldon Gorst
Przewodniczący Rady Edukacji 1900–1944	Książę Devonshire Lord Londonderry Augustine Birrell Reginald McKenna Walter Runciman Joseph Pease Arthur Henderson Lord Crewe Herbert Fisher Edward Wood Charles Trevelyan Eustace Percy Charles Trevelyan Hastings Lees-Smith Donald Maclean Lord Halifax Oliver Stanley Lord Stanhope Lord De La Warr Herwald Ramsbotham Rab Butler
Ministrowie edukacji 1944–1964	Rab Butler Richard Law Ellen Wilkinson George Tomlinson Florence Horsbrugh David Eccles Lord Hailsham Geoffrey William Lloyd David Eccles Edward Boyle
Ministrowie edukacji i nauki 1964–1992	Quintin Hogg Michael Stewart Anthony Crosland Patrick Gordon Walker Edward Short Margaret Thatcher Reginald Prentice Frederick Mulley Shirley Williams Mark Carlisle Keith Joseph Kenneth Baker John MacGregor Kenneth Clarke
Ministrowie edukacji 1992–1995	John Patten Gillian Shephard
Ministrowie edukacji i zatrudnienia 1995–2001	Gillian Shephard David Blunkett
Ministrowie edukacji i zdolności 2001–2007	Estelle Morris Charles Clarke Ruth Kelly Alan Johnson
Ministrowie dzieci, szkół i rodzin 2007–2010	Ed Balls
Ministrowie innowacji, uniwersytetów i zdolności 2007–2009	John Denham
Ministrowie edukacji od 2010	Michael Gove Nicky Morgan Justine Greening Damian Hinds(inne języki) Gavin Williamson Nadhim Zahawi Michelle Donelan James Cleverly Kit Malthouse Gillian Keegan(inne języki) Bridget Phillipson

W dniu powstania	Stanley Baldwin Leo Amery Lord Birkenhead William Bridgeman Lord Cave Lord Cecil of Chelwood Austen Chamberlain Neville Chamberlain Winston Churchill Philip Cunliffe-Lister Lord Curzon John Gilmour Samuel Hoare Douglas Hogg William Joynson-Hicks Lord Peel Eustace Percy Lord Salisbury Arthur Steel-Maitland Edward Wood Laming Worthington-Evans
Późniejsi członkowie gabinetu	Lord Balfour Lord Cushendun Walter Guinness Lord Londonderry

W dniu powstania	Stanley Baldwin Ernest Brown Neville Chamberlain Godfrey Collins Anthony Eden Walter Elliot Bolton Eyres-Monsell Lord Hailsham Lord Halifax Samuel Hoare Lord Londonderry Malcolm MacDonald Ramsay MacDonald William Ormsby-Gore Eustace Percy Walter Runciman John Simon Oliver Stanley Lord Swinton James Henry Thomas Kingsley Wood Lord Zetland
Późniejsi członkowie gabinetu	Duff Cooper Leslie Hore-Belisha Thomas Inskip William Morrison Lord Stanhope

Eustace Percy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Życiorys

Linki zewnętrzne