Demokraci tylko z nazwy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Demokraci tylko z nazwy (ang. Democrat In Name Only, DINO) – określenie części członków amerykańskiej Partii Demokratycznej, którzy reprezentują inne tendencje (tj. bardziej konserwatywne) niż liberalny lub centrowy rdzeń i kierownictwo partii.

• Były senator Max Baucus z Montany, który jest fiskalnym konserwatystą
• Była kongresmen Melissa Bean z Illinois
• Były kongresmen Brad Carson z Oklahomy, zwolennik National Rifle Association of America
• Była kongresmen Stephanie Herseth z Dakoty Południowej, która głosowała za (nie przyjętym ostatecznie) projektem poprawki do konstytucji zakazującej legalizacji jakichkolwiek związków homoseksualnych
• Były burmistrz Nowego Jorku Ed Koch, który popierał m.in. prezydentów Ronalda Reagana i George’a W. Busha
• Była senator Mary Landrieu z Luizjany, która popierała trzy najbardziej konserwatywne nominacje prezydenta Busha seniora w skład federalnych sądów apelacyjnych (Janice Rogers Brown, Priscilla Owen i William H. Pryor) oraz nominację Johna Boltona na ambasadora USA przy ONZ
• Były senator Joe Lieberman z Connecticut, który był jednym z największych zwolenników, polityki zagranicznej administracji Busha juniora, w wyborach prezydenckich z 2008 r. poparł Johna McCaina.
• Senator Joe Manchin z Wirginii Zachodniej, który blokuje reformy społeczne prezydenta Joe Bidena. Jednocześnie jest przeciwnikiem aborcji i zawierania małżeństw przez osoby tej samej płci.
• Były gubernator i senator Zell Miller z Georgii, który poparł reelekcję Busha, a w Senacie głosował zwykle z republikanami (nazwany przez byłego przewodniczącego partii Terry’ego McAuliffe’a demokratą tylko z nazwy)
• Były senator Ben Nelson z Nebraski, przeciwnik prawa do aborcji i praw dla mniejszości seksualnych
• Były senator Mark Pryor z Arkansas, który również głosował za nominacjami Busha w skład sądów apelacyjnych i gabinetu
• Były senator Ken Salazar z Kolorado
• Były kongresmen Gene Taylor z Missisipi, który głosował za postawieniem prezydenta Billa Clintona w stan oskarżenia
• Były senator John Breaux z Luizjany, który sprzeciwiał się prawu do aborcji i wielu przepisom dotyczącym ochrony środowiska
• Nieżyjący już senator Pat Moynihan z Nowego Jorku, który był podsekretarzem pracy w gabinetach prezydentów Kennedy’ego i Johnsona, ale w roku 1965 skrytykował programy społeczne, których przeciwnikiem został do końca swej kariery
• Nieżyjący już senator Henry M. Jackson z Waszyngtonu, określany często jako jeden z prekursorów neokonserwatyzmu (zwolennikiem jego koncepcji nazywa się też Liebermana)
• Były gubernator Pensylwanii Robert P. Casey, przeciwnik prawa do aborcji
• Kongresmen Henry Cuellar z Teksasu, który popierał Busha w roku 2000 i 2004 i określa sam siebie jako umiarkowany konserwatysta
• Syn Roberta F. Kennedy’ego oraz bratanek 35. prezydenta Stanów Zjednoczonych Johna F. Kennedy'ego, Robert F. Kennedy Jr., aktywista ruchu antyszczepionkowego, który popiera m.in. wzmocnienie południowej granicy Stanów Zjednoczonych i zakazanie udziału osobom transpłciowym w rywalizacji sportowej^[1]

• republikanie tylko z nazwy
• amerykański liberalizm
• neokonserwatyzm